Russell, Kierkegaard, Tolstoy gibi düþünürler, dinsizlikten ziyade, dinin neden olduðu ahlaksýzlýk (çok eþlilik, riya, ikiyüzlülük, dövme, sövme, cihat, kölecilik, savaþ ganimetlerini paylaþma, savaþta kaybeden tarafýn karýlarýna ve kýzlarýný her türlü cinsel fantazilerinin gerçekleþtirebilecekleri cariye ve köleler haile getirmek... vs) olgusuna ýsrarla dikkat çekerek, çok önemli dinsel bir ahlaksýzlýðý açýða çýkarýrlar.

O halde, eðer "dinin ahlaksýzlýðý" söz konusu ise, dinin, aslýnda "ahlaksýzlýðýn dini" konumuna düþmesi de kaçýnýlmaz olabilir.

Papalýk kurumundaki süre gelen seks skandallarý, Avrupa'da eþcinsel evliliklerin yasallýk kazanmasý, Ýslam ülkelerinde artmakta olan dinsel içerikli pedofili, tecavüz, saldýrganlýk, çokeþliliðin yasal olmasýnýn talep edilmesi ve harem (kiþiye özgü genelev) hayatýna duyulan özlem konuyu irdelemeyi gerekli kýlmaktadýr. Bu tür eylemlerdeki artýþýn yetkililerce ve belli etkin çevrelerce hoþ görülmesi veya görmezden gelinmesi neticesinde, dinsel kýlýflý ahlaksýzlýðýn her geçen gün daha da arttýðý görülmektedir. Bu baðlamda ülkemizde bir "patlama" yaþandýðýný söylemek herhalde abartýlý olmayacaktýr.

Psikiyatrik tetkiklerde, gündelik dilde “þeriatçý, dinci, gerici, tutucu, mutaassýp, mürteci, yobaz, baðnaz, mukaddesatçý, aþýrý dindar” diye nitelendirdiðimiz tipleme türleri çok belirgin ortak psikopatik eðilimler taþýrlar. Aslýnda "dindar" ile "koyu dindar"ý da çok ince bir çizgi ayýrýr.

Günde en az beþ kere ve ortalama 45 dakikadan toplam 4 saate yakýn süren gündelik dinsel seanslarla belirli hareket, pozisyon ve belli dualarýn anlamý bilinmeden yinelenmesine yönelik böylesine hipnotik ve baðlayýcý bir tapýnmanýn saðlýklý, dengeli, erdemli ve uygar bireyler oluþturmaya katkýda bulunmasý çok düþük bir olasýlýktýr.

Ýþte býkýp usanmadan günde beþ kez tapýnarak dinsel görevlerini yerine getirdiklerine ve cenneti garantilediklerine inanan kiþilerin, salt kendilerince kutsal gördükleri, nesnelere, taþa, topraða, yapýlara, eþyalara, ölülere tapan nevroz ve psikoz hastalarý olma olasýlýðý bu nedenle çok yüksektir. Bunlar Ýslamiyet’in yetiþtirdiði deðerleri , filozoflarý, bilim adamlarýný küçümseme, hatta ret noktasýna kadar gidebilir. Çünkü onlar için akýl, bilim, bilgi ve mantýk, birer puttur.

Bu baðlamda, sözde ahlakçý, kuralcý, dindar görünmelerine karþýn, özde fevkalade ahlaksýz, þehvet düþkünü, çýkarcý, antisosyal, toplumsal sorumluluk duygusundan uzak, yurttaþlýk ve ulus bilincinden yoksundurlar. Salt anlýk ruhsal ve fiziksel doyum yollarýný tercih ettiklerinden toplumsal ve etik kurallarý dikkate almazlar. Hatta toplumun ahlak kurallarýna düþman kesilirler. Ýþte onun için çok eþ yasal olsun diye tepiþiyorlar. Böylece çok eþliliðin yasa dýþý olduðunu kendi aðýzlarýyla da itiraf ediyorlar.

Sado-mazo bir öte dünyanýn hayalleriyle dolu, kanlý, irinli, kaynar sularýn içileceði, zebanilerin bulunduðu ürkünç bir cehennem sanrýsý ile, erotik-pornografik hezeyanlarýn þehveti ile dolu bir cennette kara gözlü huriler ve gýlmanlarla seviþeceðine dair bir inancýn insaný sürükleyeceði son nokta budur. Ahlaksýzlýða yasal kýlýf. Çünkü, bu asla sonu gelmeyecek iþkence ve seks cümbüþünün hezeyanlý sayýklamalarýnda beyinler öte dünya hayalleriyle korku ve zevk gel-gitinde uyuþmuþ gibidir. Gerçeði göremezler ve insan olmayý öðrenemezler. Kesin çözüm Mevlana’nýn bir rubaisinde belirtiði gibi tüm bunlarý ortadan kaldýrmaktýr:

Ta medrese vü minare viran neþeved
Ahvali kalenderi be saman meþeved
Ta iman küfrü küfr iman neþeved
Yek bendei Hak behak Müslüman meþeved

Medreseler, minareler yýkýlýp skolastik öðretiler, dogmatik inançlar ortadan kalkmadýkça, düþüncelerdeki baský, vicdanlardaki acý da ortadan kalkmayacaktýr. Küfrün de bir çeþit iman, imanýn da bir çeþit küfür olduðu anlaþýlýp, inançlar ve görüþlerde karþýlýklý hoþgörü saðlanmadýkça Tanrýyý ve gerçeði arayanlar¬dan hiç biri ülküsüne ulaþamayacaktýr.