kimini atladýðý hendeðin çukurunda býrakýr
kiminde ise orada olduðunu bildiren izler
yerlerinden hayaller damlar hâlâ, yüzünü sildim fedainin.
izleri çocukluðuna uzanýr, sol omzunda;
üzerine yatýp uykuya daldýðý uyuþan ve karýncalanan.

iki zirve arasýnda rüzgarýn çýðlýklarý var
mutlaka münzevi derviþlere özenti daðlardaki oyuklar.
hayret, batan kalyonlar varken insan yükseliyor
yakýlan gemilerin getirisi kýlýnçlarýn çýnladýðý meydanlarda
kurtulan þehirde sakin ve zararsýz deðiþim.

ben sana geliyorum, katlim ismailî düðünü
önceki gün okulu kýrmýþ öðrenci olarak geliyorum
ayaklarým toprakta düþüncelerim meþe aðacýnda süzülüyor
gözlerimi yere dikip insanlara çarpa çarpa, geliyorum
kalenin surlarýný görmezden, týrnak uçlarýmý kanatarak
her seferde bir adým düþerek istikrarýmý korudum
daha önceleri sustum ama bu sefer konuþtum!

sen gemileri yakma, sýrtýný ovdum tuzuyla yaðmurun.
inancýn eksikse göðe çýkamazsýn
kibrin seni yedi kat aþaðýya gömer
durgun sularda da gemiler batar.

kaçamayacaðýmý bile bile koþmuyorum
yýkamayacaðým surlarýn önünde dikilmiyorum
öleceðimi bildiðim halde duruyorum fedainin býçaðýnýn önünde
oysa o feda edemeyip canýný, hayatta kaldýðýnda
katil kimliðine suikast düzenler
daðlarýn tepelerinde ne güzel bulutlar
aþýnan taþlarda kazýlý savaþlar vardýr
yakýndan bakarsanýz sisten göremezsiniz.