Tarih, hiçbir zaman orada bulunmamýþ kiþiler tarafýndan anlatýlan hiçbir zaman olmamýþ olaylarla dolu bir yalan. -Santayana |
|
||||||||||
|
Aklým, beni seven dostlarýmýn eseriydi. Üzülmeyeyim diye beni terk eden adamlarýn. Acýsý benzeyenlerin. Aklým new yorktan güzel, Eyfel kulesinden gösteriþli, Rumeli hisarýndaki zindanlarýn demirleri kadar paslýydý. Hasankeyf gibiydi aklým. Her giren üzerinde proje geliþtiriyordu. Baþka bir aklým yoktu ki... Ýkinci bir aklýmýn olmadýðýný unutuyorlardý. Kafasýz bir kadýn olmak isteyiþim bundandý. - Onlarýn hayatlarý bizden daha güzel lan dedim. - Ben de bazen kafasýz bir kadýn olmak istiyorum. Ýnce topuklularýmýn üstünde týngýrý mýngýrý yürürken bileðimde asýlý boþ çantamdan küçük adamlar çýkartmak istiyorum. Dalga geçiyoruz ama cidden güzel c’leri t olarak okuyup bütün alfabeyi s.kiyorlar yuvarlayarak konuþuyorlar ama mutlular bizim onlardan neyimiz eksik. Dedi. O an Iþýlay’ý öpmek istedim. Mesafeler mesafeler mesafeler… ama ikimizde de fonda pamela seviyorum sensiz çalýyordu. Bu yeterliydi. Kaybedenler kulübünün radyo kayýtlarýný dinledim Mert'in tavsiyesiyle. zevkliydi þiddetle önerebilirim. Kaybedenler Kulübü Mutlaka izlenmesi gereken bir filmdi. Bir kahve daha yaptým. Mert’in hiponeri hastasý olduðunu öðrendim. O an aklýmdaki en kötü hastalýklarýn hepsi bir adým geriye çekildi ve hiponeri ilk sýrayý aldý. Ýnsan rüya görmeden nasýl yaþardý. Üzüldüm. Çok alakasýz ama insanýn aklýyla eski anýlarý anýmsayýp zihninde canlandýrabileceði gibi aðzýyla eski tatlarý anýmsaya biliyor. Mutlaka deneyin. Ve insan ne tuhaftýr ki anmak istemediði kiþiyi her hangi saçma bir sebepten anýyordu. Hatta bu bazen iyi bir anýnýn akla gelmesiyle oluyordu. Ýnsan neþterle birdi. Zaman geçse de izi kalýyordu, tadý kalýyordu, sýzlýyordu insan yerlermiz. Þimdi ne gerek vardý bu kalabalýða daðýlýn ulan dedim aklýmdakilere. Daðýldýlar. Bir yýldýzýn düþüþüne þahit oldum geçen gece. Bu ayný düþeceðini hissettiðin bir çocuðu koþup kolundan tutmak gibi bir þeydi. Kayacaðýný hissedip gözlerini o yýldýza dikiyordun. Ama tutamýyordun. Ve nereye gidersen git ay seni takip ediyordu. Bir sürü iyi þey diledim. Kendimi unutmuþum. Þimdi yazarken fark ettim. Ýyi þeylere ihtiyacým yok muydu? Vardý. Ýnanmadýðýmdan böyle olmuþ olabilirdi. Saymadým ama yaðmur sonralarý gök kuþaðýnýn bitimi de düþtü ayak ucuma birkaç defa. Ne cin ne altýn vardý ayaklarýmýn yere bastýðý yerde. Ben vardým. Ayrýlmadým oradan. Belki bir þapþal gelir beni bulur. Alýr diye düþündüm. Kimse gelmedi. Gelmeyi býrak geçmedi. O an birini görsem “hey buraya bak ben gök kuþaðýnýn bitiminde duruyorum. Ne altýn ne cin var. Ben varým. Ve bu senin þansýn olabilir.“ Diyebilirdim. Hiç nasip olmadý. Belki de durduðum yer gökkuþaðýnýn baþlangýcýydý… Not: Bir insana sahip olamazsýnýz, aitte. Bunlar çirkin þeyler. Ama sahipmiþ gibi yaþýyoruz. Aitmiþiz gibi tapýyoruz. Yapmayalým öyle. 29.04.11 – Çiðdem Taþ
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © çiðdem taþ , 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |