ben
senin
aþk/iyaným...
dað çocuðuyum ben,
annem,
her ne kadar çukurova'da diz kýrmýþsada sancýma
kaçýrýp
daðlarda emzirmiþ beni,
daðlarla,
onlarýn
düþman gibi amansýz
ve
ana gibi merhametli
memeleriyle doyurmuþtur beni...
mevsimimin
çatlaktýr dudaklarý,
yazgým
en çorak harflerle yazýlmýþtýr,
öyle derin,
öyle acýtarak...
sen;
o kurak tanrýya inat,
bir kuyuya
bir su barkacý gibi
sarkan
umudumsun...
.
ben
dað çocuðuyum
ellerim ayaz çatlaðý
ve
hoyrat...
sarýlsam sana
ve
yaksam canýný
bilki
sýcaklýðýndandýr senin,
bilki
üþümüþüðüme inat...
tipilerle seviþmiþim yýllarca,
kan-ter içinde
baygýn düþmüþüm
nice zemherinin koynunda...
uzun kýþ geceleri,
sýcak bir rüyaya hasret
aþk denen bir hikayede
kerem yandý'larla ýsýnmýþým...
ve
bir kardelen büyütmüþüm sana
söküp ciðerini
o soðuk tanrýnýn,
içine saklamýþým...
bir kardelen,
sana,
inatla!
umutla
umutla
umutla...
...
vuruldum,
en ihtilalci yanýmdan;
sol yanýmdan;
yaralýyým,
aþk akýyor,
bir nehre karýþýyor/um...
son dönemeçte,
son uçurumu
gözleri kapalý geçiyorum...
ýslýk çalýyorum,
türküler söylüyorum,
adýný baðýrýyorum...
korkmuyorum artýk yoluma çýð düþer diye,
bir eylül'ün sarý saçlarýna tutunuyorum...
...
ay tanrý,
/zindan gecede/
sarý,
aydýnlýk bir yol oluyor/sun;
hanidir gelmek istediðim...
mavzerim sensin,
sol göðsümün üstüne astýðým fiþekliðim,
býçaðýmsýn ýþýl ýþýl...
iniyorum daðlardan
senin kýyýna...
yiðitse durdursun beni efeler!
aþk/iyaným!
...
a&m