Hayal, rüya gibi aklýmda dünler
Oyun oynamaya doyamadýðým.
Çocukluk anýmýn geçtiði yerler,
Çiçeðin dermeye kýyamadýðým.

Buz gibi suyumuz çýkar topraktan,
Yatarak içerdim suyu pýnardan.
Týrmanýr atlardým o kayalardan...
Nasýl geçti günler sayamadýðým.

Keklik kovalardým o daðlarýnda,
Koyunun güderdim yaylalarýnda.
Ekinin biçerdim tarlalarýnda,
Þimdi o günleri bulamadýðým.

Melerdi koyunla, kuzu bayýrda
Bin bir renkli çiçek açar çayýrda.
Yorulunca gölgelerde uyurda,
Tatlý uykusuna doyamadýðým.

Çaðlardý dereden gürleyip sular,
Taþlarý kaplardý yeþil yosunlar.
Kiþneyip geçerdi yanýmdan atlar,
Baþka yerde sesin duyamadýðým.

Ahmet KARAASLAN
1971 – Ankara