SOYKIRIM YALANININ KÖKENÝ ÜZERÝNE



1. Nutuk’dan

Efendiler, Ýstanbul'dan gönderilen 19 Þubat 1920 tarihli yazýda, «Ýngiliz Dýþiþleri Bakanlýðý'ndan Ýstanbul'daki siyasî temsilciliðine gelen ve siyasî temsilcilik tarafýndan da resmen hükûmete yapýlan sözlü tebligatta, padiþahlýk baþkentinin Osmanlý Devleti'nde býrakýldýðý bildirilmiþ; fakat bununla birlikte,

Ermeni katliamýnýn durdurulmasý ve Yunanlýlarla bütün Ýtilâf Devletleri'nin kuvvetlerine karþý olan tutumumuzun deðiþtirilmesi istenmiþ; aksi takdirde, barýþ þartlarýnýn deðiþtirilmesinin muhtemel bulunduðu da ayrýca ifade edilmiþtir» denilmekte ve bazý hususlar,

özellikle «þikâyete yol açacak en küçük olaylara bile meydan býrakýlmamasý» tavsiye edilmekteydi.

Efendiler, bu sözlü vaadin arkasýndaki anlam ve maksat ne olabilirdi? Yunanlýlarýn, Fransýzlarýn ve daha baþkalarýnýn iþgali altýnda bulunan vatan topraklarýndan baþka, Ýstanbul'un da alýnmasý
kararlaþtýrýlmýþtý.

Ancak, ileri sürülen þarta uyulursa, Ýstanbul'u almaktan vazgeçeriz mi, denilmek isteniyordu? Yoksa, Yunanlýlarýn, Fransýzlarýn, Ýtalyanlarýn iþgalleri zaten geçicidir, Ýtilâf Devletleri, yalnýz Ýstanbul'u alacaktý, fakat teklif ettikleri þarta uyarsak, onu da býrakacaklardýr, anlamý mý çýkarýlýyordu?

Veyahut da Efendiler, Ýtilâf Devletleri Kuva-yý Milliye'nin iþgal bölgelerinde, iþgal «kuvvetlerine karþý kurduðu cepheleri bozdurmaya ve açtýðý savaþlarý, giriþtiði hareketleri durdurmaya, Ýstanbul Hükûmeti'nin gücünün yetmeyeceðini çok iyi anladýklarýndan, Yunanlýlar da dahil olmak üzere,

Ýtilâf Devletlerine karþý yapýlan saldýrýnýn önlenememiþ ve

aslý olmayan Ermeni katliamýna son verilmemiþ olduðu bahanesiyle Ýstanbul'u da mý iþgal etmek niyetindeydiler?

Daha sonraki olaylar, bu son tahminin doðru olduðunu göstermiþtir, sanýrým. Ne var ki, Ýstanbul Hükûmeti'nin Ýngiliz temsilciliðinin teklifinden böyle bir anlam çýkarmaya yanaþmamýþ, aksine ümide kapýlmýþ olduðu görülüyordu.

Efendiler, yapýlmýþ olan teklifin ne derece yersiz olduðu hususunda bir fikir verebilmek için, biz de o günlerle ilgili bazý durumlarý hatýrlayalým.

Þüphe edilmemek gerekirdi ki, Ermeni katliamý konusundaki sözler, gerçeðe uygun deðildi.Aksine, güney bölgelerinde, yabancý kuvvetler tarafýndan silâhlandýrýlan Ermeniler, gördükleri koruyuculuktan cür'et alarak bulunduklarý yerlerdeki Müslümanlara saldýrmakta idiler.

Ýntikam düþüncesiyle her tarafta insafsýz bir þekilde öldürme ve yok etme siyaseti gütmekte idiler.

Maraþ'taki feci olay bu yüzden çýkmýþtý. Yabancý kuvvetleri ile birleþen Ermeniler, top ve makineli tüfeklerle Maraþ gibi eski bir Müslüman þehrini yerle bir etmiþlerdi.

Binlerce çaresiz ve suçsuz ana ve çocuklarý iþkenceyle öldürmüþlerdi. Tarihte bir benzeri görülmemiþ olan bu vahþeti yapan Ermenilerdi.

Müslümanlar yalnýz namuslarýný ve canlarýný korumak için karþý koymuþ ve kendilerini savunmuþlardý.

Yirmi gün süren Maraþ katliamýnda, Müslümanlarla birlikte þehirde kalan Amerikalýlarýn, bu olay hakkýnda Ýstanbul'daki temsilcilerine çektikleri telgraf, bu faciayý yaratanlarý, yalanlanamayacak bir þekilde ortaya koymakta idi.

Adana ili içindeki Müslümanlar, tepeden týrnaða kadar silâhlandýrýlmýþ olan Ermenilerin süngülerinin baskýsý altýnda her dakika öldürülmek tehlikesi ile karþý karþýya bulunuyorlardý.Canlarýnýn ve baðýmsýzlýklarýnýn korunmasýndan baþka bir þey istemeyen Müslümanlara karþý uygulanan bu zulüm ve yok etme politikasý, medenî insanlýðýn dikkatini çekecek ve onlarý insafa getirecek nitelikte iken,

aksinin yapýldýðýný iddia ederek ondan vazgeçilmesini isteme gibi bir teklif nasýl ciddî olarak kabul edilebilirdi?

Ýzmir ve Aydýn dolaylarýnda durum buna benzer ve belki daha da acýklý deðil miydi? Yunanlýlar, her gün kuvvet ve vasýtalarýný artýrýyor ve taarruz hazýrlýklarýný tamamlýyorlardý.Bir yandan da oraya buraya saldýrmaktan geri durmuyorlardý.

O günlerde Ýzmir'e yeniden bir piyade alayý ile tam teçhizatlý bir süvari alayý ve yirmi dört adet yük otomobiliyle çok sayýda nakliye arabasý, altý tane top ve birçok savaþ malzemesi çýkarýldýðý, cephelere bol miktarda cephane gönderilmekte olduðu anlaþýlmýþtý.

Gerçek þu idi ki, milletimiz, sebepsiz olarak hiçbir yerde hiçbir yabancýya saldýrmýþ deðildi.

Bu durum karþýsýnda, Efendiler, vatanýmýzýn iþgal edilmiþ yerlerinden düþmanlarýn çekildiklerini görmeden veya hiç olmazsa çekileceklerine tam bir güven duymadan, aldatýcý sözlere gereðinden fazla deðer vermek akýl kârý mýydý?

Memleket kaderinin tek dayanak noktasý olarak kalmýþ bulunan Kuva-yý Milliye'yi daðýtma gayesi güden bu gibi teklif ve teþebbüsleri anlamakta güçlük var mýydý?

Geleceðin þüphe ve belirsizliði uðruna, millî dâvâdan hemen vazgeçmek doðru olur muydu?

Yalnýz Ýstanbul'un deðil, Boðazlar'ýn, Ýzmir'in, Adana bölgesinin, kýsacasý millî sýnýrlarýmýz içindeki bütün vatan topraklarýnýn egemenliðimiz altýnda kalmasý millî gayemiz deðil miydi?

Bu duruma göre, yalnýz Ýstanbul'un, Osmanlý Devleti'ne býrakýlacaðý vaadi karþýsýnda, Osmanlý Devleti'nin sadrazamý Ali Rýza Paþa memnun olsa da, Türk milletinin memnun olacaðý ve bununla yetinerek susup oturmayý tercih edeceði nasýl düþünülebilirdi?

Vahdettin'in sadrazamý, Kuva-yý Milliye'yi daðýtmayý hedef alan bütün bu teþebbüslerin tarihî sorumluluðunu düþünmek istemiyor muydu?

Efendiler, yabancýlarýn teklifine ve onu gerçekleþtirmeye kalkýþan hükûmetin istek ve emrine, milletçe de Kuva-yý Milliyece de boyun eðilmeyeceði þüphesizdi



2. Ermeni Soykýrýmý Savýnýn Baþlangýcý ve Amacý


Katliam vs. söylemlerinin ne amaçla çýkarýldýðý ve bugüne kadar ve belki gelecekte ne anlamda kullanýldýðý, kullanýlacaðý, kimler tarafýndan kullanýldýðýný... açýk ve net olarak Atatürk anlatmýþtýr.

Yukarýdaki metin tüm yanýtlarý içermektedir.


3. Amaç Ýþgal Güçlerini Korumak


Ýþgal kuvvetlerine karþý koymazsanýz Ýstanbul'u size býrakabiliriz.

Aksi takdirde daha aðýr antlaþmalara hazýr


4. Soykýrým Ýddiasýnýn Çözümü

Hocalý Katliamýnýn üstünden kaç yýl geçti.18 galiba. Karabað’ýn iþgali yakýn ve güncel olaylar.

Peki 100 yýl önceki Aðrý Daðý’nda eþek izi arayanlar ne yapýyor. Ýnsanlar varmýþ, ölen varmýþ, iþkenceye uðrayan varmýþ. Koyun bunlarý bir yana. Gözünün önünü görmeyen veya görmezden gelenler yüz yýl önceyi mi görecek... Buna gülümseyin lütfen...

Baðdat’ta milyonu aþkýn insan öldürüldü naklen yayýnda.

Lübnan yerle bir edileli ne kadar zaman oldu.

Filistin yerle bir olalý ne kadar oldu.

Ermeni soykýrýmý yok demeyi suç sayan ülkeler nerede ve ne yapýyorlar.

Irak için, Lübnan için, Filistin için, Türk halký üzgün... üzerine düþeni yapmaya çalýþýyor.

Sevgili Araplar Türkiye için, Karabað için, Hocalý katliamý için nasýl bir tepki gösterdiler. Ne tepkisi...

Amerika, Avrupa, ne gibi tepki gösterdi veya göstermedi. Bu yakýn olumsuzluklar, Ermeni Soykýrýmý Yalanýný deþifre etmeye yetmektedir.

Ýþgalde ve ölümlerde çýkarý olan sözde özgürlükçüler, veya Türkiye’ye baský yapmakta yararý olan, politikasý gereði, iþlerine geldiði þekilde davranýyorlar.

Karabað’ýn iþgalinde yararý olanlar, Ermeniler dýþýndaki emperyalistler. Ermenileri kullanýlýyor. Düþündükleri o insanlar deðil. Ermeni ismini maske olarak, kalkan olarak kullanýyorlar. Ermeni diasporasý, ermeni soykýrýmý, gibi kavramlarýn arkasýna gizlenerek, emperyalist kurnazlýk oyunlarý oynanýyor.

Bilgi sahibi olmadan, propaganda rüzgarýna kapýlan sözde aydýnlar, emperyalist oyunlarda figüranlýk yapýyor, kendi insanýna karþý, kendi devletine karþý suçluluk kompleksi oluþmasýnýn aleti oluyor.

Osmanlý Devleti için teslimiyet ve esaret belgesi olan Mondros Mütarekesi`nin imzalanmasýndan kýsa bir süre sonra düþmanýn devasa deniz filosu Boðaz`a demirlemiþ ve 13 Kasým 1918`de Osmanlý baþkentini iþgal etmiþti. Karaya çýkan Ýngiliz, Fransýz, Ýtalyan, Yunan ve Amerikan subay ve askerleri `doðal müttefikleri` Ermenilerle Rumlar tarafýndan çiçeklerle karþýlanmýþlardý.

Dikkat ediniz... Ýstanbul’u kim ve niye iþgal etti... Doðal müttefiklik ne anlama gelir... (iþgalin Mondros Mütarekesi’nin 7. maddesine göre bahanesi... bahane gerekli deðil aslýnda... ama kendi halkýna ve diðer milletlere ve devletlere propaganda yapýlabilmeli....)

Ne kadar baþarýlý olduklarýný görmek için, Türkiye’deki etkilerini ve zaman boyutunu birlikte deðerlendirmeliyiz. Yüz yýllýk bir propaganda günümüzde etkisini gösteriyor. Tarih bilmeyenler tarihçi, hukuk bilmeyenler hukukçu kesiliyor.(Odabaþ)

Mavi Kitap kim veya kimler tarafýndan ne amaçla hazýrlandý... Ýngiliz Propaganda Dairesi tarafýndan, sipariþ olarak, ünlü bir tarihçiye yazdýrýldý. Gerçekle ilgisi var mý... bu propaganda ve reklam mantýðý ile açýklanabilir.

Soykýrým diye ileri sürülen ve bir kýsým Don Kiþotlarýn tereddütsüz kabul ettiði eylem:

-Osmanlý hükümetinin aldðý karar mýdýr
-Osmanlý Meclisinin aldýðý karar mýdýr
-Göç kararýnýn uygulanma süreci midir
-Hangi yýllarý içerir
-Ýþgal yýllarýnýn (Ýstanbul açýsýndan 13 Kasým 1918 den baþlýyor) fiili hakimi kimdir.
-Ýþgalciler, soykýrým mý yaptý, soykýrýma yardým mý etti
-Ýþgal dönemindeki “soykýrým durdurulsun” þeklindeki yazýþmalar, ne anlama gelir. Ekte sunduðumuz Nutuk’tan alýntý ve Atatürk’ün TBMM ‘deki açýklamasý, ayný düþünceyi yansýtan Uður Mumcu’nun yazýsý ve bu düþüncelerin onaylanmasý anlamýnda, Hrant Dink’in bir gazeteye verdiði beyan,

Ermeni soykýrýmý iddiasý emperyalist güçlere ait bir propaganda, bir baský aracýdýr. Arkasýnda Ermeniler veya diaspora falan deðil, doðrudan emperyalist güçler vardýr. Ayný þeyler PKK için de geçerlidir.

Uður Mumcu, 29 Temmuz 1992 tarihli Cumhuriyet Gazetesinde :

“Kürt’ü Türk’e, Türk’ü Kürt’e, Ermeni’yi Türk’e, Türk’ü Ermeni’ye , Alevi’yi ‘Sünni’ye, Sünni’yi Alevi’ye düþman eden emperyalizm ve emperyalizmin Ortadoðu’daki çýkarlarýdýr. Dün öyleydi, bugün de öyle...” demiþti. Deðiþen bir þey yok.

“Ermeni meselesi denilen ve Ermeni milletinin gerçek çýkarlarýndan ziyade dünya kapitalistlerinin ekonomik çýkarlarýna göre halledilmek istenen mesele, Kars Antlaþmasý'yla en doðru çözüm þeklini buldu. Asýrlardan beri dostane yaþayan iki çalýþkan halkýn dostluk baðlarý memnuniyetle tekrar kuruldu."
Mustafa Kemal ATATÜRK
1 Mart 1922
TBMM Üçüncü Toplanma Yýlý Açýþ Konuþmasý


Yüz yýl önceki hayali devlet politikasý nedeniyle özür dilemek gibi ahmakça bir eyleme soyunan kiþiler, Irak, Lübnan, Filistin ve Türkiye’deki terör konularýnda suskun.

Aslýnda yapýlan eylemler planlý... figüranýn tek iþi kendine verilen rolü yapmak. Yani biz oyunu ve figüranlarý görüyoruz. Sahnenin arkasý baþka bir þey.

Sayýn zengin emperyalist takýmý... tüm Ermenistan halkýný maaþa baðlasanýz, kaç kuruþ gider. Konu onlar deðil, siz de biliyorsunuz ben de...

Biraz milliyet, daha fazla din motivleri kullanýlarak oynanýyor


5. Ýç Çatýþma Planlarý

Uður Mumcu, 29 Temmuz 1992 tarihli Cumhuriyet Gazetesinde :

“Kürt’ü Türk’e, Türk’ü Kürt’e, Ermeni’yi Türk’e, Türk’ü Ermeni’ye , Alevi’yi Sünni’ye, Sünni’yi Alevi’ye düþman eden emperyalizm ve emperyalizmin Ortadoðudaki çýkarlarýdýr. Dün öyleydi, bugün de öyle...” diyor. Olayýn özeti bu.



“Ermeni meselesi denilen ve Ermeni milletinin gerçek çýkarlarýndan ziyade dünya kapitalistlerinin ekonomik çýkarlarýna göre halledilmek istenen mesele, Kars Antlaþmasý'yla en doðru çözüm þeklini buldu. Asýrlardan beri dostane yaþayan iki çalýþkan halkýn dostluk baðlarý memnuniyetle tekrar kuruldu."
Mustafa Kemal ATATÜRK
1 Mart 1922
TBMM Üçüncü Toplanma Yýlý Açýþ Konuþmasý


6. Mondros Mütarekesi


Birinci Dünya Savaþý sonunda Osmanlý Devleti'yle Ýtilaf Devletleri arasýnda imzalanan mütareke (30 Ekim 1918).

Eylül 1918’e gelindiðinde, savaþýn Türkiye ve müttefikleri için kaybedildiði kesin olarak anlaþýlmýþtý. Nitekim Bulgaristan, 29 Eylülde ve Almanya da 4 Ekim'de ABD’ye baþvurarak barýþ istediler. Bu durumda Osmanlý Devletinin de yapacaðý baþka bir þey kalmamýþtý. Güneyde Ýngiliz kuvvetleri, Anadolu sýnýrýna dayanmýþ, batýda Bulgaristan’ýn çekilmesiyle Makedonya cephesi çökmüþ ve Ýstanbul, doðrudan Ýtilaf Devletlerinin tehdidi altýna girmiþti. Bu þartlar altýnda Türkiye de, 5 Ekimde, mütareke için ABD Baþkaný Wilson’a baþvurdu.

Türkleri, tarihlerinin en büyük felâketine götüren Talat Paþa baþkanlýðýndaki Ýttihat ve Terakki Hükümeti, istifâ etti (8 Ekim).


14 Ekimde Ýzzed Paþa baþkanlýðýnda yeni bir hükümetin kurulmasýndan sonra, Osmanlý Devleti ile Ýtilaf Devletlerini temsil eden Ýngiliz Amiral Calthorpe arasýndaki barýþ görüþmeleri, Limni Adasýnýn Mondros Limanýnda baþladý (27 Ekim 1918).

Görüþmelerde Türkiye’yi, Bahriye Nâzýrý Rauf (Orbay) Bey baþkanlýðýnda Hâriciye Nezâreti Müsteþarý Reþat Hikmet ve Miralay Sadullah Bey temsil etti. Görüþmelerin baþlamasýyla birlikte Calthorpe, önceden hazýrlamýþ olduklarý bir metni, Osmanlý delegelerine okudu. Calthorpe, Osmanlý Hükümetinin bu metni imzalamaktan baþka çaresinin bulunmadýðýný, aksi takdirde Ýtilaf Devletlerinin askerî harekâtý sürdürerek, daha aðýr barýþ þartlarý ileri sürebileceðini söyledi.

Türk delegelerinin çabalarýna raðmen, mütareke þartlarý, Ýngilizlerin istediði þekilde gerçekleþti ve 30 Ekim 1918’de imzalandý.

Yirmi beþ maddelik bu mütareke ile Türkiye, her bakýmdan etkisiz bir hâle getirildi.

Mütarekenin en aðýr þartlarý þunlardý:

1. Karadeniz’e geçiþi saðlamak için Boðazlar açýlacak ve geçiþ güvenliðini saðlamak üzere Çanakkale ve Ýstanbul boðazlarýndaki istihkâmlar, müttefiklerce iþgal edilecektir.

2. Osmanlý sýnýrýndaki bütün mayýn tarlalarý taranacak ve bunlarýn kaldýrýlmasýna yardým edilecektir.

3. Askerî kuvvetin, sýnýrlarýn korunmasý ve asayiþin saðlanmasý için gerekenden fazlasý terhis edilecek ve bunlarýn teçhizatý, Ýtilâf Devletlerine teslim edilecektir.

4. Güvenlik görevlisi küçük gemiler dýþýnda, bütün Osmanlý donanmasý teslim edilecek ve donanma Osmanlý limanlarýndan dýþarýya çýkmayacaktýr.

7. Ýtilaf Devletleri, güvenliklerini tehlikeye düþürecek olaylarýn patlak vermesi durumunda, baþka stratejik nokta ve bölgeleri iþgal etme hakkýna sahip olacaktýr.

10. Hükümet haberleþmeleri dýþýndaki bütün telsiz, telgraf ve kablo istasyonlarý da Ýtilaf Devletlerince denetlenecektir.

16. Suriye, Irak, Hicaz, Yemen, Trablus ve Bingazi’deki Osmanlý ordularý, en yakýn Ýtilaf kuvvetlerine teslim edilecektir. 24. Vilayât-ý Sitte’de (altý vilayet: Erzurum, Van, Elazýð, Diyarbekir, Sivas, Bitlis) karýþýklýk çýkarsa, Müttefikler bu illerin herhangi bir bölümünü iþgal edebileceklerdir. Mondros Mütarekesinin uygulanýþý, þartlarýndan daha sert bir biçimde cereyan etti. Ýtilaf Devletleri, mütarekenin 7. maddesine dayanarak, keyfi hareketlerle Osmanlý Devletini parçaladýlar. Antlaþma þartlarýný, çoðu zaman kendi istekleri doðrultusunda yorumlayarak hareket ettiler.

Bu durumda, Türk milleti, istiklal ve baðýmsýzlýðýný korumak üzere harekete geçti.


7. Hem Suçlu Hem Güçlü Olmak

Ýþgal kuvvetleri diyor ki... derhal Ermeni Soykýrýmýný durdurun... Ýstanbul (Baþkent) dahil her yeri fiilen iþgal edenler söylüyor bunu.

Bunun anlamý þudur... eðer iþgal kuvvetlerinin olduðu yerde katliam yapýlýyorsa, bunu yapan ve/veya yönlendiren iþgal kuvvetleridir. Sorumlu kendileridir.

Ýkinci ve asýl amaç ise, bahane aramamýza gerek yok, istediðmiz yeri (Ýstanbul dahil) iþgal edebiliriz...

Özür dileme meraklýsý þovmenlere duyrulur....


Mustafa Kemal: “Ermeni Soykýrýmý iðrenç bir yalandýr”

Ermeni soykýrýmý iddialarý konusunda Mustafa Kemal de deðerli bilgiler veriyor. Hem Nutuk’da, hem de diðer yazýþmalarýnda bu konuya deðinen ulu öndere kulak verelim.

Günümüzde soyu kýrýldýðý ileri sürülen Ermenilerin sayýsý 1,5 milyona kadar çýkarýlýyor. Oysa 1920 yýlýnda, yani olaylarýn yaþandýðý tarihten 5 yýl sonra, bu rakam sadece 20.000.
…………………………..
7 Mart 1920’de Ýstanbul’daki ABD Yüksek Komiseri(Ýþgal temsilcisi)Tuðamiral Mark L. Bristol’e bir yalanlama yazýsý (tekzip) gönderen Mustafa Kemal, gerçekleri þöyle anlatýyordu:

“…çýkarlarý gereði Avrupa’da olumsuz söylentiler çýkaranlar , yeniden Anadolu’da, 20 bin Ermeni’nin öldürüldüðü, yolunda çok iðrenç ve kesinlikle gerçek dýþý, (yalan) haberler uydurdular.
……………………
(Cevizoðlu “1919’un ÞÝFRESÝ” S.141-142.)



8. Geliþmiþ Bazý Ülkeler Ýçin Düþünce Özgürlüðünün Anlamý

Bir çok Avrupa ülkesinde, ermeni soykýrýmý yok demek suç. Bunun anlamý nedir, bu konuda düþünce özgürlüðü falan yok. Devlet politikasý olarak soykýrým var kabul edilmiþtir. Aksine konuþmak yasak. Devlet politikasý olarak kabul edilen þeylerin bilimsel deðeri var mý... Yok. Konuyu tartýþma þansýnýz da yok.

Peki nerde demokrasi, insan haklarý, düþünce özgürlüðü. Siz Türkiye sýnýrlarý içinde yaþayan 70 milyon insana saldýracak, aksi düþünce ve düþünce açýklamalarýnýn suç olduðuna hükmedeceksiniz. Ýlginç... Yaþasýn düþünce özgürlüðü...

Bir ülke yasa çýkararak, soykýrýmýn varlýðýný kendi çapýnda kesinleþtirecek. Hukukçu olarak, düþünce özgürlüðü ve insan haklarýný savunduðunu iddia eden ülke ve insanlara, yer çekimi yasasýnda ve benzer yasalarda düzenleme yapmalarýný öneriyorum. Ýlgili ilgisiz her konuda mecliste yasa çýkarmak , dostane bir yöntem deðil.

Nasýl olsa bilimselliði tartýþýlmadan, her þey kabul edilebilir. Kanserden ölümlere son verin. Sigara saðlýða zarar vermesin. Savaþ olmasýn, silah ticareti olmasýn. Ýþkence aletleri ticaret konusu olmasýn. Nükleer , biyolojik ve kimyasal silahlar yok edilsin.. Alt tarafý bir yasa çýkarmakla bunca sorunu çözebilirsiniz?

Fen bilimleri konusunda çýkarýlacak yasalarýn mikroplar için hüküm ifade edip etmediði, daldan düþen elmanýn tabi olduðu yasanýn deðiþtirilip deðiþtirilemeyeceði önemli bir problem.




9. Sonuç

“Ermeni meselesi denilen ve Ermeni milletinin gerçek çýkarlarýndan ziyade dünya kapitalistlerinin ekonomik çýkarlarýna göre halledilmek istenen mesele, Kars Antlaþmasý'yla en doðru çözüm þeklini buldu. Asýrlardan beri dostane yaþayan iki çalýþkan halkýn dostluk baðlarý memnuniyetle tekrar kuruldu."
Mustafa Kemal ATATÜRK
1 Mart 1922
TBMM Üçüncü Toplanma Yýlý Açýþ Konuþmasý


Uður Mumcu, 29 Temmuz 1992 tarihli Cumhuriyet Gazetesinde :

“Kürt’ü Türk’e, Türk’ü Kürt’e, Ermeni’yi Türk’e, Türk’ü Ermeni’ye , Alevi’yi Sünni’ye, Sünni’yi Alevi’ye düþman eden emperyalizm ve emperyalizmin Ortadoðudaki çýkarlarýdýr. Dün öyleydi, bugün de öyle.

Soykýrým iddiasý, Ermenilerin , Ermeniler için ortaya attýðý bir sav deðildir. Perde arkasýnda, dost ve müttefik olduðu sanýlan emperyalist güçler vardýr.

                              Av. Ahmet Odabaþ

KAYNAKÇA

1.Atatürk, Nutuk, Atatürk Araþtýrma Merkezi,Prof Dr. Zeynep Korkmaz, 2003
2.Ataöv, Türkkaya, Prof. Dr. Osmanlý Ermenilerine Ne Oldu, Ýleri yayýnlarý,2.basý, 2007
3.Halaçoðlu, Yusuf, Prof. Dr., Sürgünden Soykýrýma Ermeni Ýddialarý, Babýali Kültür Yayýncýlýðý, 7. Baský,
4.Halaçoðlu, Yusuf, Prof. Dr.,Tarih Gelecektir, BKY ajans, 5. Baský, 2008
5. Kaçaznuni, Ovanez, Taþnak Partisinin yapacaðý Bir Þey Yok, Kaynak Yayýnlarý, 5. Basý, 2005
6. Kantarcý, Þenol-internet
7. Baðcý,Hamdi, Söyleþi,(Doç Dr.Feridun Ata ile) memleket Gazetesi 1 mart 2009
8. Mumcu, Uður, 29 Temmuz 1992 tarihli Cumhuriyet Gazetesi
9. Perinçek, Doðu, Ermeni Sorununda Strateji ve Siyaset, Kaynak Yayýnlarý, Mart 2006
10.Yalçýn, Durmuþ ve arkadaþlarý, Türkiye Cumhuriyeti Tarihi 1-2,Atatürk Araþtýrma Merkezi,
11.Gürel, Ahmet, Sözde Ermeni Soykýrýmýnýn Gerçek Yüzü, ADD Ödemiþ Þubesi Yayýný, 2005
12.Adývar, Halide Edip, Türkün Ateþle Ýmtihaný, Atlas Kitabevi, 1982
13.Ataöv, Türkkaya, Prof.Dr, Ermeni Belge Düzmeciliði, Ýleri Yayýnlarý,2. Basým, 2006
14.Kümbül, Bengi, Tercümaný Hakikat Gazetesine Göre Osmanlý Ermenileri 1914-1918, Yeniden Anadolu ve Rumeli Müdafai Hukuk yayýnlarý, Þubat 2006
15.Laçiner, Sedat, Ermeni Sorununda Suç ve Ceza-Ýnternet
16.Cevizoðlu, Hulki, 1919’un Þifresi
17.Cevizoðlu, Hulki, Ýþgal ve Direniþ
18.Odabaþ, Ahmet, Ermenilerin Sigorta Ataðý, Ýzmir Barosu Dergisi, Sayý.
19. Sert, Selahattin, Haçlýlarýn Son Kurbaný Ermeniler,
20. Ata, Ferudun, Ýþgal Ýstanbul’unda Tehcir Yargýlamalarý, TTK Yayýnlarý,
Ankara-2005