nurlu bir geceye yaslanýr /þefkate muhtaç gönlüm
günahkâr avuçlarým davetkâr bir duaya kanatlanýr
münzevi kirpiklerim yaðmurlardan nem kapar
bu gece kutlu gece/ masivada umut var
bir doðuþu müjdeler öbeklenmiþ bulutlar

öyle kirlenmiþ ki yüreklerimiz
duyulmaz olmuþ þah damarýmýzdaki iz


Ya Râb! serseri bir karanlýðýn pençesindeyiz
yetiþ!
yetiþ ki yunsun /yýkansýn /arýnsýn kirlerimiz

tarihlerden 20 Nisan 571/ kainat yýllanmýþ uykusundan bir çýrpýda uyanýr
yankýlanýr Mekke’de meleklerin müjdesi / nur ile aydýnlanýr semavat ü zemin


Ya Râb!senin her þeye gücün yeter /sana teslimiz
Yetiþ!
Yetiþ ki ummana karýþan bir katre de biz olalým biz

insan bu/bir yanýnda âri bir aydýnlýða kapalý
bir yanýnda kir ve pas kurtulmaya kararlý
ensesinde þeytani bir nefestir nefsinin tecellisi
Ya Râb!Uhrevî bir yangýna meylet baðrýmdaki ateþi


Ya Râb!kýr açýlsýn kilidi kalbimizin ne çok sana muhtacýz
yetiþ!
yetiþ ki sana layýk kullarýnla aydýnlansýn dünyamýz


Ey Nebî! Yüzümüz yok þefaat dilenmeye Muhammed’ül Emin’sin sen
utangaç bir yakarýþla diz çöktük/ boyun büktük Bedir’e sultansýn sen
yönelirken huþu ile Yaradan’a ta derinden
kýyamazsýn ümmetine Muhammed Mustafa’sýn sen


Ya Râb!’alemlere rahmet’diye yarattýðýn efendimiz hürmetine açýldý ellerimiz
yetiþ!
yetiþ ki huzuruna varýnca
ümmetiyle gurur duysun Sevgili Peygamber’imiz