Halk düþmanlarýný saptamak için çok yalýn bir yöntem vardýr. Halkýn toplumsal çýkarlarýna karþý çýkan, halký ezen her kurum, uygulama, yasa, devlet, statüler ve benzerleri -hangi gerekçeyle olursa olsun- “halk düþmaný” kategorisine girer.

Halk derken, emekçiler, emekliler, iþçiler, velhasýl “kapitali olmayan" ve emrinde iþçi çalýþtýrmayan kitleyi kastediyorum.

Eðer bir toplumda çalýþan kitle bir þey kazanamýyor, fakat sadece bin bir güçlükle hayatta kalmayý baþarabiliyorsa, öbür taraftan en büyük parsayý “hiç çalýþmayanlar”, holdingler, bankalar, bankerler, tefeciler, sigorta þirketleri topluyorsa, burada ters giden bir þeyler var demektir.

Ýþi olduðu sürece özgürce (!) yaþayabilen insanlar, kafa ve kol emeðiyle kapitali çoðalttýðý ölçüde veya borsa yükseldiði oranda iþ bulabiliyorlarsa bu korkunç bir durumdur. Bu kýsýr ve iðrenç döngü nasýl kýrýlacaktýr?

Tuhaf çeliþki þudur: Marx'ýn da saptadýðý gibi uygarlýk ve teknik geliþtikçe, halk ve emekçiler yükseleceði yerde bulunduklarý düzlemden daha aþaðý kaymakta, kendi sýnýflarýnýn varlýk koþullarýnýn daha da altýna doðru batmaktadýr. Halk giderek yoksullaþmakta, yoksulluk ve iþsizlik nüfustan ve kapital birikimininden daha hýzla artmaktadýr.

Ýþte emeklinin durumu: 25-30 sene çalýþýp posalarý çýktýktan sonra “hiçbir þey kazanamaz” , "hiçbirþey üretemez" duruma düþüyorlar.

Emekliler arasýndaki maaþ uçurumunun bir az olsun düzeltilmesi için yapýlan baþvuruyu “Ýdare Mahkemesi”      kabul ediyor. Güzel. Fakat o ne? Anayasa Mahkemesi 30.6.2010 günü yaptýðý açýklamayla Ýdare Mahkemesinin yetkisinin olmadýðýna karar veriyor! Böyle bir rezalet, böyle bir ucubelik nerede görülmüþtür? Baþka bir ülke var mý bizim gibi? Ýdare Mahkemesinin “yetkisi” yoksa o zaman kapatýn o mahkemeyi!

Deniyor ki güya Anayasa Mahkemesi konuyu “usulden” reddetmiþ! Ne demek bu? Halka bunu anlatamazsýnýz. Ben de anlatamam. Bu kendi kalesine gol atmaktýr. Anayasa Mahkemesi böyle karar vermekle halk için olmadýðýný, halkýn çýkarlarýna hizmet etmediðini, halký bir düþman olarak gördüðünü ortaya koymuþtur. Bu ne biçim iþ böyle? Ben hukukçu deðilim. Ama böyle “halka karþý” bir kararýn savunulacak bir yaný yoktur. Utanç verici bir durumdur. Þiddetle kýnýyorum.

Çünkü, halk yasa için deðil, yasa halk içindir, halkýn mutluluðu içindir. Anayasa Mahkemesinin birinci amacý halka hizmet etmektir. Devlet de, belediyeler de, valiler de, baþbakan, bakanlar, statüler halka hizmet için vardýr. Halkçýlýðý “popülizm” ile suçlayanlar, veya, halk lehine yapýlan düzenlemeleri “popülist” yaklaþýmlar olarak görenler, iþte gerçek halk düþmanlarý onlardýr.

Halk devlete hizmet ediyorsa bu kölelik düzenidir, demokrasi makesiyle gizlenmiþ örtülü faþizmdir. Bu düzen ise sadece halka kötülük eder. Küresel düzenin mimarlarý tüm ülkelerdeki halk düþmaný gericileri destelemekte, beslemekte, askeri üslerle yarý-sömürge ülkeler oluþturmakta, dünya barýþýný nükleer savaþla tehdit etmektedirler. Yeni Dünya Düzeni'nin acýmasýzca baskýsýna ve saldýrýsýna son vermek Türk halkýnýn ve dünya halklarýnýn ilk görevidir.

O halde, demokratik düzen, özgür ticaret, liberal ekonomi halkýn çýkarlarýný deðil, halký sömürenlerin çýkarlarýna hizmet etmekte, yeni sömürü koþullarýný, yeni ilik çýkarma yöntemlerini desteklemektedir. Ben böyle özgürlüðü, böyle mezar kazýcý bir demokrasiyi ne yapayým?

Anayasa Mahkemesi'nin bu kararý gözden geçirerek asalaklarý desteklemekten vazgeçmesini ve halk düþmaný bir konuma düþmekten kurtulmasýný diliyorum.

* * * *

EK NOT: Anayasa Mahkemesi 12 Eylülde referanduma sunulacak Anayasa deðiþiklik paketinin tümünü iptal etmeliydi. Ancak, ne yazýk ki sadece bazý maddeler deðiþtirilmiþtir. Bu baðlamda hukukçularýn görüþleri aþaðýda verilmektedir:

YARSAV (Yargýçlar ve Savcýlar Birliði) Baþkaný Emine Ülker Tarhan hukukun önüne kaya düþtüðünü, hukuk devleti ilkesine çok aðýr aykýrýlýklarý Anaysa Mahkemesinin görmediðini, ancak sonuna kadar mücadele edeceklerini belirterek Anayasa Mahkemesinin kararýný sert sözlerle eleþtirmiþtir:

“Siyasi iktidarýn Anaysa Mahkemesi kararýndan memnuniyetsizlik duyduðunu sanmýyorum. (...) Hukuk devletinin önüne koskocaman bir kaya düþmüþtür. Bu kaya görünmezden gelinerek kenardaki ufak taþlar temizlenmeye çalýþýlmaktadýr. Hukuk devleti ilkesine çok aðýr aykýrýlýklarý Anayasa Mahkemesi görmemiþtir. Anayasa Mahkemesini bu noktada sonuna kadar eleþtiriyoruz ve bu konudaki mücadelemizi sürdüreceðiz.”

O halde sade yurttaþ olarak soralým: “Hukuk devleti ilkesine çok aðýr aykýrýlýklarý” Anayasa Mahkemesi nasýl olur da görmez? Bu sorunun yanýtýný Yargýtay Onursal Cumhuriyet Baþsavcýsý Vural Savaþ veriyor. Anayasa Mahkemesinin deðiþtirdiði maddelerin referanduma sunulamayacaðýný belirten Savaþ bazý üyelerin “beklentilerinin karþýlandýðýný” belirterek þöyle demiþ:

“Hukukçu dostum öyle þeyler anlattý ki bu üç kiþi ve diðer bazý üyelerin iliþkileri hakkýnda... Hala dehþet içindeyim... Ancak kanýtlayamayacaðým hiçbir þeyi açýklamayý doðru bulmadým þimdiye kadar...”
(Kaynak: Sözcü Gazetesi, 13 Tem. 2010, s: 4)

Türk halký dostu ve düþmanýný ayýrt edemeyecek kadar kör deðildir. Son sözü halk söyleyecektir...