Bu þehirde ne taç var, ne tacdar; ne þah ne padiþah.Geride býrakýlmýþtýr, yâr aðyar. Olanlarý ne tarih yazar ne roman. Sadece, bir zamanlar, o sakinler de arzý çiðnerdi. Alna deðince ölüm meleðinin busesi. Ömür hitama erdi. Bir sala sesi… Mukassi bilinen meçhul þehre baþlayan yolculuðun ilk karesi. Hu sesi hýçkýrýk sesine karýþtýktan sonra dar bir geçitten geçildi bu þehre. Revaklarýndan revnaklarýn sýzmadýðý karanlýk belde. Ne avuçta var ne elde.



Omuzlar boþ, gömlekler yakasýz. Ne rütbe ,ne makam ne mansýp. Kabarýk banka hesaplarý, çek defterleri, alavere dalavere hiçbir þeyin hükmü yok… rüþvetin , adam kayýrmanýn, ahbap çavuþ iliþkilerinin esamisi okunmuyor…Güzel söz söylemenin ,iyi hatip olmanýn hiçbir deðeri yok.




Altýn mücevher, elmas,yakut , hisse senetleri piyasalarda geçmiyor. Petrol için savaþ yok. Her insan abatlýðýný ve periþanlýðýný ruh atlasýna iþleyip götürüyor bu þehre. Öyle ki ümmî olmak okur yazar olmaktan evla olabiliyor.



Ne narin tenler ne nazeninler çürüyor. Gölgeli hýyabanlarda salýnan elif kametliler , iki büklüm. Zaman kâh yanýyor , kâh üþüyor. Gençliðin , güzelliðin, gücün pazarý kapalý. Hainler ihanet edemiyor. Günah ve sevap iþlemek gibi beþeri özellikler yürürlükten kaldýrýlmýþ. Zalimler, zalimliðinden bin piþman… bin birinci kapýyý zorluyor iþe yaramýyor…



Ebu cehiller kan soluyor. Varisleri irin. Tutsaðý olmuþlar ruhlarýndaki kirin. Ebu Leheb hepten piþman, müflis odun tüccarý ; aðlasa da zarý zarý bir iþe yaramýyor. Firavunun sarayý baþýna yýkýlmýþ Nemrut cehennem odunluðuna aday. Þeddâd’ý da bu cümleden say.



Cihangirler, cihangirliðiyle övünemiyor. Övünmenin yerini nafile dövünmeler almýþ. Taif’te iki cihan Server’ ini taþlayanlar da taþlatanlar da ayný cenderenin içinde inim inim inliyorlar. Piþmanlar insan yaratýldýklarýna… artýk piþmanlýðýn, hüznün ebedi tutsaðý onlar.
Ankara,16.06.2010 Ý.k