Buzda, çýplak ayaklarla yürürken keskin kýlýçlar üzerinden atlayýp korlar içine düþmektir aþk.
Üç gün, üç gece su ümidiyle yol alýp, kýzgýn çöllere ulaþýp yanýp tutuþmaktýr aþk…

Kuþamsýz deli bir tayýn yelelerine tutunup Kafdaðý’na dolu dizgin yol almaktýr aþk.

Efsane þehirlerin gecelerinde, bin bir türlü meþakkatle sabahý beklemektir aþk.

Ýmkansýzlýðýný bile bile, kanatsýz uçmayý denemektir aþk.

Zamanýn elinden zamansýz tutmaktýr aþk.
Azgýn okyanus dalgalarýna kapýlýp, ince, narin bir gül yapraðýna tutunmaya çalýþmaktýr aþk.

Bir elif kametlinin uðruna her þeyi göze alabilmektir aþk.

Ýçinde yangýnlar çýkmýþken bir þehrin ayazýnda buymaktýr aþk.

Efsanelerin, gerçeðe döndüðü demlerde bir ummanda kaybolup gitmektir aþk.

Sen hasretten tutuþurken, can bildiðinin aðyarla hem dem oluþuna sabretmektir aþk.

Ýçin sýzlarken, yüreðin kanarken; tebessüm edebilmektir aþk.

Gül yapraðýndaki þebnemi, gözdeki nemi gözsüz görebilmektir aþk.

Sýrrýn ardýndaki sýrra erebilmektir aþk.

Bela saðanaðýnda severek ýslanmaktýr aþk.

Týð teber dünyadan arýnmýþ, yunmuþ yýkanmýþ olarak, gerçek yarin kapýsýna varabilmektir aþk.
Ankara,16.06.2010