dýþarýya çýkamýyorum bir parça çimen yüzünden
ölesiye korkuyorum,
karanlýðýmýn önünde gülümsüyor yemyeþil bir parça çimen,
üzerinde postal izleri ,
savaþtan yeni uyanmýþ bir kan kokusu beni içine çekecek sanýrým,
adýmýmý attýðýmda kirden adamlar götürecek büyütemediðim düþleri,

fakat bu ýþýk ; gölgeleri gösteren ,
pek yabani bana,
gözlerimi acýtacak aðlarsam,
hayat sandýðým þeyin , emin deðilim hayatým olduðundan ,
fakat öyle alýþtým ki bu loþ kendimliðe,
eðer buradan çýkarsam ...

kapýmdan koþan rüzgar elmi uzatsam beni savurmaz mý ya ?
bilmediðim , herkesin birbirine nasýlsýn derken ,
nekadar yalancý olduðu diyara götürürse ya ,
ya hýzlanýrken çocuklar, emirler almaya mecbur kalýyorsa,
kentler varsa orada ve herkes kusursuza vardýðýný sandýðý anda ,
evine dönmek için dua ediyorsa ?

göze almak için doðru zaman mýdýr vazgeçilmezi görmezden gelmenin ?
zaman benim için ne kadar muamma .

yaþadýðým maðarada kaçacak yer kalmadý bizden,
bazen bizden de kaçýlýr,
bizden diyorum benden baþka kimse olmasa da ,
fakat bütünüm yediðim çanakla,
soluduðum is,
bunca zamandýr üzerimi kapatan,
belki beni kendimden koruyan dokunduðum taþlarla ,
sanki birileri gelip oraya resimler çizecek ,

herþeyi biliyorum aslýnda ,
içeride de olsam dýþarýda da,
günün neden akþama döndüðünü bilecek kadar yakýným çýkýþa,
ama bembeyaz bulutlar ,
siyaha dönmezmi zirveye ulaþtýðýnda ,
yorulmaz mý kýyýya vurduðunda en sevdiðin dalga,
acýmaz mý ?
acýtmaz mý ha ?

ya bana bir el uzanýrsa,
kafamdaki piyano daha hýzlý çalarsa ,
açtýðým sayfalar renkli olsada kan kokarsa ?
zor bulunursa anýlar,
ya dün olursa yaþam ,
toprak dökerken üzerine hala sarýlableceðin cesetlerin,

korkuyorum ,
birþeyleri sevmekten ,
yaþamaktan ,

fakat yaþadýðým bu küçücük maðarada,
sýçacak yerde kalmadý ...