Bugün, erguvanlarýn renginde ayrý bir albeni var. Senden ve güzelliðinden iz taþýyorlar. Bahar ve gönlüm hayaline mihmandar. Her zaman çekiminde açarsýn güle misal.


Seherlerimde gül yapraðýnda þebnemimsin. Yüreðimdeki yaraya emimsin. Hayalimde ýþýl ýþýl gözlerin.Sen perisi olmaya devam edeceksin muhayyel gümüþî iklimlerin…


Güvercinler, hayalimde elif parmaklarýndan su içer. Güzelliðini kýskanan sümbüller kendinden geçer. Gönlüm her nefeste seni seçer. Sense hep meçhul ve muhayyel iklimlerde salýnýrsýn.


Özlerim sabah akþam “sevaplar gibi sesini.” Ateþlere misal nefesini. Takvimler zamaný eritir sen yüreðimi. Düþlerimde açan nadide çiçek, gümüþ kanatlý bahar dallarýnda ahenk; erguvanlardaki baþ döndüren renk olarak geçtin tarihime… Sesindeki büyü, ateþler aþk adlý öyküyü.


Bildiðin üzere, yazmak itiyadým seninle ilintili. Daha önce de ifade ettim. Aslýnda iki lafý bir araya getiremezdim. Ama, seninle karþýlaþtýktan sonra; hurufatla aramda bir aþinalýk baþladý. Kâðýt ve kalemle sýrdaþ oldum. Sana dair hislerimi bir onlarla paylaþabildim. Sana da göndermek isterdim yazdýklarýmý; neyleyim, meçhul ve muhayyel iklimine eremedim.



Sen, çayýmýn buðusunda, içtiðim suda, nefes aldýðým her anda benimlesin. Demlediðin çaylarý da özledim ayrýca. Hayallerimin ucuna tutturulmuþ gül tebessümün. Sen bir de içimdeki baharýn gülüsün…



Senin özleminle yanýp tutuþmak, benim için ayrýcalýk. Aþkýn büyülü sularýndan yâdigar gülüþün hiç yadýmdan çýkmaz. Her an aklýmdasýn, ruhumdasýn. Efsanem, uðurum billûr suyum, gözlerini içerim yudum yudum. Umudum, kaygým, yüz akým. Misallerin en hasý nisan yaðmuru serinliði, okyanus derinliði.



Ellerin gelir her akþam hayalimin kýyýlarýna. Gümüþ dalgalara karýþýr güzelliðin… Çayýma dem olursun, gözlerime fer. Gönlümden hep meçhul ve muhayyel iklimlerine baþlar sefer…



Zaman, seni iþler yüreðime, devran seni söyler. Seni hatýrlatýr seherlerde açan güller. Sen güllerden ziyade güzel, güller sana emsal olmanýn derdindeler…



Bu çaðrý sana ey meçhul ve muhayyel güzel. Naz, niyaz adýna, yaðmur ol yað çorak topraklara. Çöllerde vaha ol. Al yorgunluðumu. Hurma dallarýnýn þarkýsýný beraber dinleyelim. Tutuþan yüreðimizle birlikte serinliyelim. Sesin hep sevaplar gibi çýnlasýn kulaklarýmda. Adýn dua olurken dudaklarýmda. Gece, kýskansýn siyah saçlarýný; rüzgâr tarasýn, saçlarýnýn arasýnda tutuþsun parmaklarým. Billûr bakýþlarýn aydýnlatsýn dört yanýmý.



Aþk kandilimiz, tutsun gecenin elinden tek hecede düðümlensin kaderimiz. Aþkýmýz çiçek çiçek gülsün hurma dallarýndan. Bir yadigâr olsun gülüþün bana çöl akþamlarýndan. Nefeslerimiz karýþýrken dursun zaman…
Ankara,26.03.2010 Ý.K