Dinlendirmeyen uykulara yol alarak
Nefesler nefese gelir gider rüyadan
Soðuk gecenin manzarasýdýr bunlar
Dertler saçaklardan buz gibi sarkar

Eðer çiçeklerin yoksa uyuyamazsýn
Kelebek girmez geceleri rüyalarýna
Duygular kapkaranlýk dað ormanýdýr
Kalbin buz tutmuþ bir çam aðacýdýr

Gün batýmý soðuktur hoyrattýr elleri
Donuk bakýþýyla görmemelidir beni
Umut bir yerde bitip bir yerde baþlar
Yerde gül solar gökte uçuþur kuþlar

Keder dolu uykuya benzer yaþamak
Nefesler nefese gelir gider rüyadan
Gün batýmýnda kaybolurken ayak izi
Silinip gider kalpte ne varsa aþktan

Kolu baðlý ressam insaný resmeder
Zaman buz mavisi eliyle hüzün çizer
Gün batýmýnýn geceye gölgesi düþer
Kör karanlýk yalnýzlýk baþlar o vakit