Ýnsanlar,kendilerince fazla olduðunu düþündükleri þeyleri evlerinden sokaða atmaya karar verdiler.En az olmasýna raðmen “iyilik”ten iþe baþladýlar.Gariban bir çöpçü de sabýrla bu atýlan iyilikleri süpürdü ve küçük bir kovanýn içine koydu.
Bir müddet sonra,iyilikten boþalan yerlere kötülük doldu ve bunlar her tarafý sardý.Bunun üzerine insanlar bu sefer de,kötülüklerden kendilerini sakýnmak için kötülük korumalarý tuttular.Bu korumalar da kötülük yapmaya baþlayýnca çareler aradýlar.
Kötülüklerden etkilenmeyen,korumasý olmayan,yoksul ama mutlu bir yaþam süren sadece gariban çöpçü idi.Herkes bunu nasýl baþardýðýný merak ediyordu.O da anlattý:
-Kovaya topladýðým iyilikleri eve götürdüm.Birkaç gün sonra su almak için kova gerekti. Ýstemeyerek de olsa kovanýn içindekileri bahçeye gömdüm.Ertesi sabah bahçem iyilik çiçekleriyle doldu.
Bunun üzerine herkes,gariban çöpçünün bahçesinden bir tane “iyilik çiçeði” aldý,bir saksýya ekti ve bütün kötülükler aniden yok oluverdi.