Gidiyorum....Vazgeçtim hayatýn asýk yüzlü duruþunu seyretmekten ve her soluðumun hesabýný vermekten.Sana býrakýyorum þehrin kalabalýðýný,esmer yanýk tenli akþamlarýný,
yorgun sabahlarýný,martý çýðlýklarýný,yosun kokusunu ve kibrit satan küçük bir kýz gibi utangaç masum duruþunu.Sana emanet ediyorum bu þehirde ne varsa.Farzet ki, çið taneleri yaðarken saçlarýna ansýzýn geleceðim.Ama þimdi yalnýzlýðýmý yükleyip sýrtýma gidiyorum.Bakma öyle bu þehri terkediyorum...
Bir dua gibi dudaklarýma mýhladýðým adýný alýp yanýma,koyu bir rüzgarý sarýp baðrýma ve tutunup kör bir karanlýða benim olan herþeyden vazgeçiyorum.Ama yine de korkuyorum.Kaldýrýmlara sinen yalnýzlýk,sokaklardaki sessiz çýðlýklar ve caddelerdeki yabancý gölgeler benim izimi sürüp gelir mi?Peþime düþer mi yorgun hayallerim ve saçlarýna kýraðý düþmüþ ümitlerim?Akþamýn koyu kýzýllýðýna gömülen bir güneþ gibi yitip gider mi sevinçlerim?Ya da bir geceden baþka bir geceye kayan çoban yýldýzý gibi elimden kayýp gider mi mazim ve anýlarým?Pamuk ipliðiyle baðlýyým þimdilerde hayata.Korkuyorum yalan deðil bu þehirde kalmaktan.Ve korkuyorum bu þehirde kalýp gün be gün kaybolmaktan....
Gidiyorum....Elimde küçük bir bavul tek baþýma yol alýyorum.Sana yoldaþ olsun yýkýlmýþ gölgem,yorgun ayak izlerim ve bomboþ odalarda yankýlanýp duran biçare sesim.Anlamsýz kelimeleri,kavgalarý,nefretleri bir paçavra gibi atýp üzerimden ve her yanýna çamur bulaþmýþ insanlarýn sahte yüzlerini sýyýrýp yüzümden gidiyorum.Vazgeçtim,hayatýn yalanlarýna kanmaktan ve her defasýnda ona inanmaktan.Bakma öyle bu þehri terkediyorum!....