Bu savaþta önemli nokta, TR artýk Araplar arasýndaki sorunlara karýþmama politikasýný terketmiþtir. ABD ve diðer batýlý ülkeleri gibi TR de bu savaþta Irak’a ambargo uygulamýþtýr. Bölgede gittikçe silahlanan bir Irak, TR için de tehdit teþkil etmektedir.
90’da Irak Kuveyt’i iþgale baþlamýþtýr. Ýþgalin farklý iki sebebi olduðu söylenmektedir: 1) Ýran ile savaþý bitirmiþ olan Irak’ýn Þii radikalizminin Kuveyt’e de sarkacaðýndan endiþe etmiþ olmasý 2) Irak’ýn, Kuveyt’in yaratýlmýþ bir ülke olduðunu düþünmesi ve bu ülkeyi kendi parçasý olarak görmesi... BM Güvenlik Konseyi hemen Irak’ýn saldýrgan bir ülke olduðunu kabul eden bir karar alýyor ve Irak’a zorlayýcý diplomasi uygulanýyor. Bu karar Kasým 90’da alýnýyor ve Irak’a 15 Ocak’a kadar Kuveyt’ten çekileceksin yoksa silah kullanacaðýz deniyor. Sonuç’ta Irak 26 Þubat’ta Kuveyt’ten çekiliyor.
Burada önemli tartýþmalar var. “ABD Soðuk Savaþ sonrasýnda bir süper güç olabilir mi?” tartýþmalarý var mesela. ABD Körfez Krizi’nde askeri gücünü kullanmýþtýr; ama ekonomik açýdan krizin yükünü çekememiþ ve Arap ülkelerinden yardým almýþtýr. Yani savaþ süresince uyguladýðý her þeyi kendisi saðlamamýþ ve kendisine Ortadoðu’dan finansörler bulmuþtur. Bu da onun “süper güç”lüðünü sorgulatmýþtýr.
Bu dönemde, Özal’ýn cumhurbaþkaný olmasýna raðmen, yoðun bir þekilde müdahale ettiði dýþ politikada etkili olan eðilim Saddam karþýtlýðý olmuþtur. TR’nin politikasýný deðiþtirip Irak’a karþý durabilmiþ olmasýnýn sebebi olarak da tüm dünya ülkelerinin Irak’a karþý tavýr almýþ olmasý gösterilebilir. TR taraf olurken ayný zamanda fiili þeyler de yapýyor. Ýncirlik Üssü’nü açmýþtýr Yani askeri bir müdahale olmasý durumunda TR de direkt olarak olayýn içinde bulunmuþ olacaktýr. Özal’ýn dýþiþlerine bu kadar müdahale etmesi sonucu da Genelkurmay Baþkaný, Dýþiþleri Baþkaný ve Milli Savunma Bakaný istifa etmiþtir.
Bu savaþ için yapýlan yorumlarý sýralamak gerekirse; savaþýn petrol için yapýlmadýðýný, bölgede bir þekil verme politikasý sürdürüldüðünü savunan bir kesim vardýr. Baþka bir kesim ise, petrolle baðlantýlý iliþkilerin varolduðundan fakat bu iliþkilerin de Ortadoðu’yu istikrara kavuþturmaktan geçtiðini savunmaktadýr.
Bu savaþ sonucunda;
1- Arap dünyasýnýn bütünleþmesine dönük giriþimler iyice zayýflamýþtýr.
2- Petrol üreticilerinin dünya piyasasýný ve uluslararasý sistemi þekillendirme olanaklarý gittikçe ellerinden kaçmýþtýr.
3- Dolaylý bir sonuç : Batýlý ülkeler, zengin Arap dünyasýndan kendileri için finansman saðlamýþlar ve kendi ekonomik sýkýntýlarýný aþmýþlardýr.
4- Dolaylý bir sonuç : Irak’ýn saygýnlýðýnýn ortadan kaldýrýlmasý eliyle, Ýsrail’in güvenliði saðlanmýþtýr.
5- Dolaylý bir sonuç : ABD’nin bölgeye yerleþmesi kesinleþmiþtir.
Körfez Savaþý’nýn dolaylý bir sonucu olarak TR’yi belki de en çok etkileyen Kürt sorunu olmuþtur. Özal bu dönemde bu konuya iliþkin, bir güvenli bölge oluþturma önerisi getirmiþtir. Bu öneri, 36. paralelin kuzeyinde uçuþa yasak bir alan oluþturulmasý fikrine evrilmiþtir. Bölgenin güvenliðinde ayrýca sonradan “çekiç güç” olarak adlandýrýlacak olan askeri kuvvet de rol oynamýþtýr. Böylece TR sýnýrlarýna yýðýlan Kürtler de kendi alanlarý içinde konuþlandýrýlmýþlardýr.