Acýlar götürdüler herþeyimi.Baþka þeyde gözüm yok beni bana verin yeter.Kendimi tanýyamýyorum aynalarda.Yýllanmýþ insanlarýn tebessümden uzaklaþmaya yüz tutmuþ çehrelerini hatýrlatýr bana.Tanýmsýz benliðime mahkum eder camdan kelepçeler.Gardiyan olarak acýlarýmý tayin eder baþýma.Hiç terketmez acýlar beni biran olsun kurtulamam.Nefes almanýn bile külfet olduðunu hissettirmektir görevi.Hayatýn parmaksýz piyanistinden bir musiki iþitene kadar rahat býrakmaz seni.Bazen kýrmak geliyor içimden camdan kelepçeleri ama kýyamýyorum kendime elim acýr diye.Hep duyarýz ya her þerde hayýr her hayýrda bir þer.Anlatýr gerçekleri belli etmeden eðilir kulaðýna ve parmaksýz piyanistin selemýný fýsýldar.Gardiyan artýk ihtiyacýn olmadýný anlayýp istifa dilekcesini verir camdan kelepçelere.Tek tek veda eder acýlarým.yapýlacak iþin suyun yüzüne çýkmak olduðu anlaþýlýr artýk.Her nefesinde þükredersin yaþadýðýn için.Hala yaþadýðýn için.Geri döner kucaklarsýn sevdiklerini.Emin ol karþýlýksýz kalmaz hiçbirzaman uzanan el.Belki fani,belki ruhi korkma uzanmaktan sakýn.Yapý taþý sevgidir çünkü dünyanýn…