Hani, T.B.M.M Baþkaný M. Ali Þahin meclis baþkanlýða gelir gelmez “ Milletvekileri zor durumda ” demiþti ve kendilerinin uygun fiyatlarla ev sahibi olabilmeleri için TOKÝ’ yle iþbirliði olanaklarýnýn araþtýrýlmasý talimatýný vermiþti ya. Anýmsadýnýz mý? Ýþte dün geceki rüyam, bu konuyla ilgili. Yani, uykuda bile rahat yok bu siyasiler yüzünden.

Kendi derdime yanarken , bir de milletvekillerimizin zor durumunu düþünecek , bu konuya kafa yoracak deðilim elbette. Ama yine de kafamý meþgul etmiþ olmalý ki , rüyama girdi.

Rüyamda, Mudurnu’daki bayanlar, vekillerimizin bu zor durumunu konuþmak ve görüþ alýþveriþinde bulunmak, “ Kendilerine nasýl yardýmcý olabiliriz ? ” sorusunun yanýtýný bulmak için bir toplantý düzenlemiþiz. Þu saçmalýða bir bakýn hele. “ Kelin ilâcý olsa , önce kendi baþýna çalar.” deme de dur þimdi.

Salon bir kalabalýk bir kalabalýk, anlatýlýr gibi deðil. Mudurnu’ da yapýlan etkinliklere katýlmayan memurlar, daire amirleri bile gelmiþler. ” Bizim de yapacaðýmýz bir þey olmalý.” d iye can atýyorlar. Vatandaþ; maddi sýkýntýnýn ne demek olduðunu çok iyi bildiði ve damdan düþenin halinden yine damdan düþen biri anladýðý için sanýrým bu kadar kalabalýktý. Millet yýrtýnýyordu adeta vekillere yardýmcý olmak için. Ödenecek dað gibi faturalarýmý, taksitlerimi düþündüm. Kimsenin umurunda bile deðil. Milletvekili olmak varken , niye öðretmen oldum diye saçýmý baþýmý yolasým geldi rüyamda.

Önce bir ev hanýmý, titreyen bir sesle konuþtu usul usul: “ Aðlayacaðým þimdi, bir evleri bile yokmuþ. Bir biz deðilmiþiz ölünceye kadar kirada oturacak olan. ”

Sonra baþka birinin sesi duyuldu: “ Vekiller için hemen kampanya baþlatalým. Zavallýlar zor durumda kalmýþlar. Bankada hesap açalým.”

Baþka biri iyice ileri gitti: ” Birer aylýðýmýzý vekillere gönderelim.” ( Ýyi, gönderelim de; biz bir ay gazete kâðýdý mý yiyeceðiz diyorum içimden.)

Baþka biri: “ Ben, ramazanda eþin dostun bana vereceði fitreleri göndereceðim. Ne de olsa din kardeþiyiz.”

Bir baþkasý baþladý aðlamaya: ” Kendimden utandým, 650 lira emekli maaþý alýp kirada oturan babamdan utandým. Meðer milletvekilleri bizlerden de zor durumdaymýþ ! ”…Rüya bu ya, toplantý salonunda kâðýt mendil, dua kitabý, çiklet satanlar var. Kadýna hemen bir paket mendil satýn alýyoruz gözyaþlarýný silmesi için. Mendiller, sýcak simit gibi alýcý buldu.

Yalnýz, bir bayan þöyle azýcýk diklenir gibi konuþtu: “ Ayol bize ne ! Melih Gökçek onlara yardým paketi gönderir.”……Salonu dolduranlar baþladýlar kadýna baðýrmaya. “ Sen, 3 çocuk okutuyorsun dul halinle. Üstelik rahmetli kocandan kalan 500 T.L ile. En iyi senin anlaman lâzým zavallý vekillerin içler acýsý durumunu.”

Yaþlý bir kadýn göz yaþlarýný silerek konuþtu: “ Taþýma suyla deðirmen dönmez. Yasa çýkarsýnlar. Çalýþanlarýn maaþlarýndan keserek vekillere ev alýnsýn. Vatandaþýn tabaný toprak, tavaný gökyüzü; yeter de artar bile. Her þey milletvekilleri için. ”…..Tam bu sýrada salonda bir alkýþ koptu, kesin meclisten duyulmuþtur.

Genç bir bayan ayaða kalktý, salonu terk etmeye hazýrlanýrken kükredi aslan gibi : “ Ahhhhhhhhh ! Çok yazýk ya, içime oturdu, ben yardým toplamaya gidiyorum. Arkadaþlar haydi el ele verelim.”…Ve kadýn savaþa gider gibi çýktý salondan “Allah Allah Allah Allah ! “ diyerek.

Sonra, salonu dolduranlar “ Ey halkým uyuma. Yardým edelim. Zavallý vekillerimizi evlendirelim.” sesleriyle çýnlattýlar ortalýðý. Þaþýrdým kaldým. Yaralý parmaða iþemeyenler bile, bugün nasýl da yardýmsever kesilmiþler. Hayret !

Derken çatlak ve kinayeli bir ses duyuldu arkadan: “ Üzülürüz, çok üzülürüz. Emeklimiz 630 TL. ile lüks içinde yaþarken vekillerimizin zorda olduðunun söylenmesi çok ayýp.”….Kadýnýn sözü bitince , önce bir sessizlik oldu salonda . Daha sonra, ben yapmayýn – etmeyin demeye fýrsat bulamadan kadýný attýlar salondan. Kadýn salondan çýkarken baþlamaz mý baðýrmaya : “ R.Tayyip Erdoðan mecliste acýklý bir konuþma yapsýn zavallý vekillerimizin durumuyla ilgili . Arkasýndaki aðlak vekiller de baþlasýnlar aðlamaya. Ýþte o zaman bütün milletin yelkenleri suya iner, kesin bir çare bulunur.”

Derken yaþlý bir teyzenin sesi duyuldu : “ Diyanete talimat versinler, Cuma namazýndan önce milletvekili evleri için yardým toplasýnlar, iki cumada biter. ”

Þaþýrýyorum bu sözlere. Bu insanlar nasýl bu kadar yardýmsever ve saf olabiliyorlar ? Salondakileri býraksanýz, sanki her vekil için bir ev yapmaya baþlayacaklar. Ýnþaatta çalýþmak için kazma küreklerini bekliyor gibiler.

Derken , geç kalan biri girdi içeriye. “ Ne yapýyorsunuz burada ?” diye sordu þaþkýn þaþkýn. Arkasýndan, bütün salon inledi aðýz birliði etmiþçesine: ” Milletvekillerimiz zor durumdaymýþ. Kendilerine nasýl yardýmcý olacaðýmýzý düþünüyoruz.”….Bu sözleri duyunca, kadýn baþladý aðlamaya : “ O halde hemen yardým edelim.Olur mu gurbet ellerde evsiz barksýz. ”

Ben derseniz sinirden dudaklarýmý yiyorum. Ay sonunu getiremeyen bu insanlarýn nasýl bu kadar yardýmsever olabildiklerine þaþýrýyorum . Kalkýyorum ayaða, var gücümle baðýrýyorum:
“ Uyanýn ey ahali, uyanýn ! Vekillerin aldýðý maaþ, bir emeklinin aldýðýnýn 10-12 katý. Siz , kendinize yardým edin, kendinize. ”

Salondakiler saldýrýyorlar bana. Adeta linç edecekler. Beni yaka paça salondan atarlarken ” Ýmdaaaaaaat ! ” diye baðýrma sesimle bir uyanýyorum, sýcak yataðýmdayým. Bu yazýyý yazarken, benim vatandaþým bu kadar saf deðildir diye teselli bulmaya çalýþýyorum.