Beynim kontrolden çýktý artýk kontrol etmiyor farklý bi beden arýyor yabancýlaþmaya çalýþýyor, uzaklaþmaya çalýþýyor týpký sen gibi, o gibi diðerleri gibi.ben her zaman farklý olduðunu düþünmüþtüm omuriliðimide söküp gitmeye karar verdi.yeni bir denge yeni bir düzen kurma bahanesiyle.
olmayacak onsuz bu beden sýradan bir zombiye dönecek.güdüleri olmayacak istekleri olmayacak yemek yemek bira içmek hepsi geride kalacak.
seviþmeyecek artýk..
býrakýlýp gidiyorum býrakýlýp gittiðin gibi býrakýp unuttuðum unutup koþtuðum,kýrýlýp yok olduðum gibi.
odada ki aynaya bakamayacaðým bakýp görmeyeceðim kýrýk bir aynaydý çatlaklarýmý belli ediyordu hüzünlendiriyordu artýk hüzünlenmeyeceðim.
yazmak isteyip yazamayacaðým kusmak isteyip parmaðýmý boðazýma sokamayacaðým.bedenimi düþünerek yok etmek yerine düþünemeden acýsýný hissetmeden bir sürüngen bir eklemsizler gibi saða sola savurarak birþeylere varmaya çalýþýp gittiðimin yerin farkýnda olamayacaðým çünkü artýk yoktu.
yarýn olamaycaktý olsa da farkýnda olamayacaktým.yalnýz býrakacaktý ben harici bir ben daha oluþturup onla dalga geçemeyecek diðerleriye kahkaha atamayacaktý artýk herþey zaten kahkaha sebebiydi.
susucaktý hep susucaktý yarýnda susucaktý hiç konuþamayacaktý geveleyecekti harfleri ama hiç konuþamayacaktý
artýk þuan olduðu gibi