Ýnan çok korkutur insaný.
Yok olma duygusu bu taný.
Damarýnda aþkla akaný,
Buz gibi dondurmakmýþ ölmek.

Sorun olmak ya da olmamak.
Zor olan iþ bunu anlamak.
Bir gün yaðmurla damlayarak,
Buhar olup uçmakmýþ ölmek.

Aðlayarak doðar insanlar.
Aðlatarak ölür uçarlar.
Ölüm yoktur desem kim anlar?
Aslýnda doðmamakmýþ ölmek.

Mevlana çaðýrmýþ gel diye.
Yunus aþkýyla yanmýþ niye?
Kim heves eder ki ölmeye?
Yanýtsýz bir soruymuþ ölmek.

Bülbülü aðlatan al gülmüþ.
Kim karþýlýksýz sevip gülmüþ?
Dumrul ölüme neden gülmüþ?
Can kýymeti bilmekmiþ ölmek.

Ben de düþündüm herkes gibi.
Yeni bir hayata göçmüþ gibi.
Bir varmýþ da bir yokmuþ gibi.
Anladým bir masalmýþ ölmek.

Olgunluk acýlara gülmek.
Büyüklük kötüye iyilik.
Güzellik sevmek ve sevilmek.
Kalplerde yaþamakmýþ ölmek.

Ölüm kaçýnýlmaz sonumuz.
Bir gider, yüz’lerce geliriz.
Göðe savrulunca külümüz,
Ýki damlacýk yaþmýþ ölmek.

Ölüm seni de bulur Ahmet.
Güç olsa da yaþa bir zahmet.
Senden ölmek Tanrý'dan rahmet.
Bir nefese özlemmiþ ölmek.