yükselmek istedim yaþamým boyunca,
enginlere, ufuklara taþmak istedim.
ama nedense derinlere hep en derinlere çakýldým
ne zaman baþým göðe kaldýrsam
hep bir kum fýrtýnasý, bir tipi, bir saðanak,
rüyalarýmý kararttý, hayallerimi engelledi.
ne zaman ki iyilik yolunda seferber olsam
aþýlmaz kaleler, kirlenmiþ suratlar gördüm karþýmda.
gün gelip güneþ gibi doðduðum gün ufuktan
yaðmur olup aktýðým an kara bulutlardan
bir el uzanacak bana göklerden ve doðruluktan yana
o gün beyaz atýma binip kýlýç çalacaðým kötülüðe
taki beyaz atým ve elbisem al kan olana dek...

"sonunda karar verdim
sonsuz, uðursuz, baþ döndüren
yüz binlerce mesafeyi kat etmek yerine
bir noktayý ama bir tek noktayý
binlerce kez kat etmeye..."