En güzel cinayet planýný senin için yaptým...Bu gece dolunay var ; ne yaparsýn benim þeytanýmda ayda belirli günlerde çýkýyor , piyango sana vurdu...Ama sevinmelisin kafa patlattým senin için...Bak anlatýyorum bayýlacaksýn....Hayýr öleceksin... Hahaha ! Evet öleceksin !

Bir güz akþamý.Her yan sarýya boyanmýþ...Ben bile...Yeþille sarý arasý bir dünya...Ve o dünyanýn ortasýnda Konstantinapol ‘ün sesleri dolaþýyor...Bir vapur düdüðü...Bir martý çýðlýðý...Ölüm kokuyor...Sen sessizsin her zamanki gibi ve ben dayanýyorum o sessizliðin kalýn duvarlarýna...Gözlerimi kapatýyorum...Ýçinde seni görüyorum karanlýðýn...Ne de yakýþýyor sana karanlýk...Önümüzde boðazýn derin ve mavi sularý , serin bir esinti her yaný kaplýyor...Rüzgardan mý? Yoksa bizden mi? Önemsiz ne de olsa öleceksin , sorularla vakit harcama...Anlamlar bitmek üzere zaten...Ben çýkacaðým artýk sahneye...Kalbim kýrýk...Kýrdýðýn için , ve tamir etmek gibi bir kaygýn olmadýðý için öleceksin bu gece...Sana neden bu lüksü verdiðimi düþünerek geçireceðim zamanýmý...Neden seni süründürmedim de öldürüyorum deðil mi? Ama...arada bir sevda masalý var...Onun hatýrýna...

--“ Akþam yemeðini hazýrlamamý ister misin ? “

--“ Sen bilirsin !”

--“ Biliyorum , o zaman hazýrlayayým ! “

Kýrmýzý þarap bu gece için uygun bir içki olacak...Özel soslu spagetti ( seversin ) , biftek , salata...Ve son için küçük þekerlemelerle süslü , çikolatalý pasta...Ne ateþli bir menü...

Sofrayý misafir gelecekmiþçesine donatýyorum...En sevdiðim tabaklar , bardaklar ve renkli peçeteler..Bir þamdan vardý evde? Ah! Buradaymýþ..2 tane mum koyuyorum þamdana...

--“ Yemek hazýr! “

--“ Geliyorum ! “

Çok ünlemliyiz bu gece...Her ikimizde...Az kaldý ünlemsizleþeceðiz...Hissizleþeceðiz....

--“ Hayýrdýr ! Yine özel bir günü mü unuttum ben ? Sofra þahane ! “

--“ Yok , içimden geldi...”

--“ Hala içinden birþeyler gelebilmesi güzel!”

Önce kýrmýzý biftek , her þey kýrmýzý bu gece...Yanýna soslu spagetti...

--“ Þarap ? “

--“ Evet lütfen , hatta sen otur ben doldururum “





1 saat sonra...

--“ Pastaný þimdi mi istersin çayla mý?”

--“ Þimdi , görüntüsü çok güzel olmuþ”

Yumuþamak yok , her ölümlü çikolatalý pastanýn görüntüsünü güzel bulabilir...

Küçük þekerlemelerin içine bir miktar arsenik...Bu dilimin üstüne çokça serpelim...

--“ Al bakalým ! “

--“ Bu akþam resmine devam edeyim diyorum ne dersin ?”

--“ Olur , çok uygun bir akþam , dolunay var “

--“ Evet kýpkýrmýzý , çok güzel gözüküyor ! “
Pastasý bitmek üzere...Rengi biraz sarýlaþmaya baþladý...

--“ Hadi resme baþlayalým ! “

Tuval , boya fýrçalarý , binbir renk...Ama en çok sarý , yeþil , kahverengi...

Gözleri kararmaya baþladý ...Elleri de titriyor..

--“ Midem yanmaya baþladý..”

--“ Gastritin tutmuþtur !”

--“ Galiba ! “

Resmin son darbelere ihtiyacý var...Az kaldý bitmek üzere...Fýrça resmi bozmaya baþladýðý an elinden alacaðým , benim resmimi de mahvedemez...Evet fýrça darbeleri hissizleþiyor...Gözleri bana acý acý bakýyor...Yanýna gidiyorum , yatmasýný söylüyorum , doktora haber vereceðimi söylüyorum...Salona gidip bir sigara yakýyorum...Birazdan beden tamamen ölecek...Soðuyacak...Ayrýlýktan beter deðil...Sensizlikten beter deðil...Sen gitmeyeceksin...Hep bu evde benimle kalacaksýn anladýn mý? Ölü olman umurumda bile deðil...Az sonra ben de yanýna geleceðim...Her ikimizde cehennemin alevleri arasýnda þarkýlar söyleyeceðiz...Ama sen yine de yanýmda olacaksýn...Gitmeyeceksin...Bak seni ne çok seviyorum sýrf senden ayrý kalmamak için seninle cehenneme geleceðim...Yoksa ben yerimi ayarlamýþtým cennette...Seni Seviyorum...Önümüzde yüzyýllar var , ilk günkü gibi seveceksin beni sen orada...Öðreneceksin yeniden...Ve biz asla ayrýlmayacaðýz...


--“ Hayatým ?”

--“ Efendim ? “

--“ Çok acýktým yemeði hazýrlar mýsýn ? “

--“ Tabii birtanem...”

--“ Rengin neden solmuþ senin?”

--“ Þey , dalmýþým da...Sanýrým bir kabus gördüm...”

--“ Yemekte ne var ?”

--“ Kýrmýzý þarap , soslu spagetti , biftek ve pasta..”

--“ Harikasýn , Seni seviyorum “

--“ Ben de....”