Kapkara Hüzünler Söylemek

Ölümü çalýyorum yaþamýn tellerinde
Orpheus gibi
Evrenin ve senin göklere hükmeden gözlerinin
Kusursuzluðuna dair
Yapabildiðim
Yalnýzca kapkara hüzünler söylemek

Unutma , o sabah sen de gördün aniden
Hüzün dolu o kapkara ýrmaðý.
Henüz ýslakken çiðden yattýðýn yer
Ve karanfiller uyurken yüreðinin üstünde
Yaný baþýnda akýp giden.

Suskunun telleri gerilmiþti
Kan dalgalarý üzerine
Ýnleyen yüreðini kavramýþtým ben;
Dönüþmüþtü saçlarýn gecenin gölgesine
Karanlýðýn kara kar taneleri yaðdý yüzüne.


Ve ben senin deðilim
Aðlýyoruz ikimizde

Biliyorum artýk Orpheus gibi
Ölümün yanýnda yaþamý
Ve senin sonsuza dek kapalý gözlerin
Kanýyor bende mavi mavi



Ingeborg BACHMANN ‘ Dunkles zu sagen’
Çev . Ülkenur Kaynar