Ýnternet dünyasýnýn ünlülerindendi arkadaþým; ünlüydü, gerçekten çok ünlüydü, onun yanýnda benim de adýmýn geçmesi bana gurur veriyordu, onur veriyordu. Her dinden, her dilden, her ýrktan, dünyanýn her ülkesinden internet dostlarý vardý arkadaþýmýn. Ancak adýný hep gizliyordu, nedenini çok sonralarý öðrendim. Gerçek hayatýnda da çok ünlü bir kadýn gazeteciydi, tanýnmasýn, gazetedeki arkadaþlarýna madara olmasýn diye adýný gizliyordu. O ününü gizliyor, birçok ünlü de onunla arkadaþ olmak, dostluðunu kazanmak için can atýyordu. En güzel dostluk internette diyordu arkadaþým, tanýmadan, karþýlýksýz, tertemiz bir dostluk... Adýný sadece dostu olma þansýna eriþenler öðrenebiliyordu.

Bunlardan biri de bendim.

Ýnternet dünyasýndaki nick'ini ve ülkemizdeki en ünlü gazetecilerden biri olmasýna karþýn, bu kiþinin kendisi olduðunun duyulmamasýný özellikle istediði için adýný gizliyorum.

Bu ünlü gazetecinin internetteki tek iþi durmadan, býkmadan, yorulmadan site yapmaktý, en büyük zevki buydu, site yapmaktan büyük keyif alýyor ve hiç olmadýðý kadar mutlu olduðunu, gerçek dostlarla tanýþtýðýný söylüyordu. Tek baþýna bir siteydi kendisi. Bu nedenle adýný sihirbaz ya da merlin koymuþtum. Gel merlin, git sihirbaz, þöyle yap, böyle renk dizayný yap, HTML kodlarýný þurada þöyle kullan, buraya bu tür yazý yaz, sayfanýn renk dizayný olmamýþ, þöyle yapsan daha iyi olurdu þeklinde eleþtirmeni olmuþtum kendisinin. O da benim editörlüðümden ve eleþtirmenliðimden hoþnuttu ki hiç benden þikayetçi olmamýþtý. Bir gün bulduðu bir "yellow" yazýyý bozmuþtu sitesinde ben ona "gold" kullan dedim, sayfaya þak diye oturdu bu renk ve merlinin çok hoþuna gitti, o günden beri bana "çok zevklisin" diyerek her dizayn ettiði sayfada düþüncelerimi aldý, grafik düzenlenmesinde kayýtsýz bir numaraydý. Yine bir gün "hüzün" sayfasý yaptý ve ben ona morun bütün tonlarýný kullanmasýný söyledim ve öyle harika bir sayfa oldu ki Superonline'da " haftanýn üyesi" seçildi.

O yýllarda hep Superonline'da sayfa düzenliyorduk, benim sayfa hazýrlamaktaki özelliðim, bütün yazdýklarým da bana aitti, örneðin, güzel sözler, denemeler, þiirler, çok kýsa öyküler hep benimdi. Onun yaptýklarý ise dünyanýn her yerinden temin ettiði eþsiz fotoðraflar, gifler, hatlar, grafikler, çerçeveler, çok özel pencerelerdi. Bazan kendi çektiði fotoðraflarýndan bir site yapardý ve bir de e-kart hazýrlamakta üstüne yoktu, kesin bir numaraydý. Zira kendi çektiði fotoðraflarýna kýsacýk bir þiiri cuk diye oturtur ve beni kendine hayran býrakýrdý. Arada benim þiirlerimi de e-kart yaptý, bu kartlar sevgililer tarafýndan birbirlerine gönderildi, sayesinde ben de onun bulunduðu çevrede tanýndým.

Kocaman bir yüreði vardý, tek bir amacý vardý, dostlarýný memnun etmek ve onlara sayfalar düzenlemek...Kiþiye özel sayfalar yapmaktan büyük keyif alýyordu. Birbirimizi "haftanýn üyesi" seçile seçile ismen tanýyorduk, ancak biz resmen henüz tanýþmamýþtýk. Superonline'da , yani o tarihlerde bir milyonun üstünde üyesi olduðu söylenilen eski Superonline'da yöneticilerin sizi fark etmesi, üyelerin bir grup halinde oy vererek seçmesi çok zordu, zira çeþitli gruplar vardý onlarýn müdahalesini hep hissederdik, ancak yöneticiler gerçek sayfalarý, gerçek sanatý seçiyordu sýk sýk. Bazan da bildiðiniz gibi reklam veren firmalarýn aðýrlýðý hissediliyordu, örneðin bir þarap imalatçýsý reklam vermiþti ve sýk sýk onun þarapla ilgili yazýlarý seçiliyordu. Biz merlinle yüreðimizi ve sanatýmýzý vermiþtik, biz onlardan çok seçiliyorduk. Bir gece yarýsýndan sonra ikimiz de nette online'dýk, posta kutumdan "mesajýn var" uyarýsýyla karþýlaþtým. Açtým, baktým bizim merlinden mesaj gelmiþ ve bana," Superonline'da mý çalýþýyorsun?" diye sormuþ ve bende,"Hayýr, nöbetçi memurum," demiþtim. Bu yanýtým o kadar hoþuna gitmiþti ki...Sýk sýk anlatýrdý bana...Meðer o gece kendisi de gazetede nöbetçi yazarmýþ.


Ýþte sihirbazla böyle tanýþtýk ve aramýzda gerçek bir dostluk baþladý. Zamanla bana gerçek adýný, çalýþtýðý gazeteyi anlattý. Telefonlarýný verdi, ben de ona gerekli bilgileri verdim ve istediði zaman arayabileceðini söyledim. Sýk sýk birbirimizi aradýk, konuþtuk. Çok hoþ ve zarif biriydi.45 yaþýnda ve çok güzel bir kadýndý o zaman ve ben de 28 yaþýndaydým. Çok özel bir dostum olmuþtu. Her zaman kendisine saygýlý davrandým, asla kullanmaya kalkmadým, istesem þöhretinden yararlanýr, örneðin turizmci olmam sebebiyle Turizm Bakanlýðýndaki bir çok iþimi bir telefonuyla halledebilirdim, asla suistimal etmedim ve ona bir zarar gelmesin diye hep kendisini korudum. Yaptýðý röportajlarýyla bakanlarý bile tedirgin eden, ceket ilikleten biriydi ve bir çocuk gibi sadece internetten keyif alýyordu, ortak noktamýz sadece internet deðildi, çok büyük bir dostumdu, hala da öyledir, çok sýrlarýný gizledim, örneðin bana anlattýklarýný yazsam, çoðu eski bakanýn ve gazete patronlarýnýn ipliði pazara çýkar, asla böyle bir þey yapmam, bunu kendisi de bilir. Çok zarif, kýrýlgan, çok zevkli, çok hoþ biriydi her zaman, her hareketinde ayrý bir soyluluk vardý, dedim ya özel, çok özel biriydi, korunmaya muhtaç bir kuðu gibi...

Zamanla Ýstanbul'a her gittiðimde önceleri kaldýðým otelin restoran ya da barýnda buluþtuk, sonralarý evine davet etti. Annesiyle birlikte oturuyordu ve doðrusu bunca iþinin arasýnda o kadar güzel yemek yapmayý nereden öðrenmiþti, her gün yeni bir yanýný, ilginç bir tarafýný öðreniyordum. Zamanla bu dingin sessizliðin altýnda yüreðinde kopan fýrtýnalarý da anlatacaktý bana ve zaman zaman gözlerimi yaþartacaktý.

Her zaman onu tanýmanýn onurunu, gururunu yaþadým. Ýyi ki varsýn sevgili dostum ve benim çok özel bir dostumsun, hep sevgide ve hep mutlu kal…

ERDEN ERKÝN...
ÝNTERNET ARKADAÞI...