Bir gün batýmýnda Medine sokaklarýnda yürümek.
Bir çocuðun tekerlekli ayakkabýsýyla Mescidi Nebevi bahçesinde kayarken ki tebesümünde kaybolmak...
Yetmiþlik ihtiyarýn akþam namazýna, otuzluk gençler gibi koþmasýný seyretmek..
Bir gencin,Mus'ab gibi hayýrda yarýþan bir gencin, tekerlekli sandalyede önceden hiç tanýmadýðý bir dedeyi mescide götürmesini anlamak..
Bir gün batýmýnda Medine sokaklarýnda yürümek..
Ýþte böyle bir þey demek;
Aþk böyle bir þey..
Ve aþk;
Pervane gibi..
Pervane gibi Mekke-i Mükerremede dönen insanlarýn ,Mescidi nebevide sükutunu, hüznünü anlamak.
Sesimi biraz yükseltirsem incinir diyerek, hatta korkarak ama huzur içinde Ona yakýnlýðýn tebessümüyle tahiyyatül mescid namazý kýlmak.
Ve telaþ;
Ravza-ý Mutahhara,
Yerin altý bu kadar mý deðerli olur ve hangi gönül istemez yerin altýnda olmak.
Ona bu kadar yakýnken Onu görememenin hüznü, ve Ona olan özlemin müthiþ yangýný.
Bir cennet bahçesi seni bekliyor,
Acele etme,
Sessiz ol,
Adýmlarýn sessiz olsun,
Öyle ki Abdulhamit hanýn Haremden Medineye gelen tren yaylarýný ses çýkarmasýn diye keçeyle kaplamasý gibi.
Öyle sessiz ol ki;
Kalp atýþýný duy..
Sahabelerin Onun adý anýlýnca kalp atýþlarýna hakim olamayýp elini kalbine götürmesi gibi sende götür elini garip yüreðine.
Ve yeþil direkler, cennet bahçesi ;
Namaz..
Miraç..
Dua..
Sen.. Ya Muhammed, varlýðýmýzý deðerli kýlan sen..
Ýþte böyle bir þey demek;
Aþk, böyle bir þey..