Attila Ýlhan üstadý rahmetle anýyorum.
Bu güzel þiirine bir nazire denemesi yaptým.
Umarým hatýrasýna saygýsýzlýk ettiðim düþünülmez.


Aysel Gel Baþýmda Kal

Aysel gel baþýmda kal ben tam sana göreyim

Ölümüm ne zaman olacak bilemem

Hem ben efendiyim,aydýnlýðým ,fena yakýþýklýyým

Aysel gel baþýma istiyorum.



Benim yaðmurumda gezinebilirsin serinlersin

Uyum saðlar gecelerim sarýþýnlýðýna

Uykularýmý uyusan nasýl dinçleþirsin,

Her bir dakikamý yaþarsýn.

Aysel gel baþýmda kal ben tam sana göreyim

Benim icin göster aydýnlýðýný,

Hem ben efendiyim,aydýnlýðým ,fena yakýþýklýyým


Islýðýmý denesen hemen anlarsýn,

Gözlerim hýzlandýrýr mutluluðunu

Güzel þehirlere götürür trenlerim.

Ya sevme ustalýðýný kazanýrsýn,

Ya umut biriktirmek yetisini.

Sevinçlerim iyice ve bol gelir sana,

Sevincim nasýl tutar sevincini.

Aysel gel baþýmda kal ben tam sana göreyim


Hem ben efendiyim,aydýnlýðým ,fena yakýþýklýyým

Sevindiðim anda sen de sevinirsin.

Sonbahar uðultusu hiç duymayalým ki

Ýçimizden bir gemi kalkýp gitmesin,

Uzak yalnýzlýk limanlarýna.

Uyumlu bir yolcuyum dünya geniþ,

Büyük bir kalp içimdeki.

Sana doðru yolculuðum kesinleþmiþ.

Sakýn baþka bir þey getirme aklýna.

Aysel gel baþýmda kal ben tam sana göreyim

Ölümüm ne zaman olacak bilemem

Hem ben efendiyim,aydýnlýðým ,fena yakýþýklýyým

Aysel gel baþýma benim seni seviyorum...


------------------------
Attila Ýlhan gelince aklýma onun ölümünden sonra yazýlan bir güzel
yazýyý da sizle paylaþmamak olmaz.
Yazarý,A.Hakan Çoþkun...



Saatli bombadýr zaman an gelir Attilá Ýlhan ölür

Daha ne olsun:

‘Adým sonbahar' diyen þair, sonbaharda öldü.

‘Yaðmur kaçaðý' tuttu, yaðmurlu bir günde kaçýverdi dünyamýzdan.

Ama içimiz rahat.

Çünkü ‘büyük þair'in ölüme acayip hazýrlýklý olduðunun bütün delilleri elimizde.

Anýmsayalým:

Ne demiþti ‘Diyalektik Gazel'de:

‘Büyük bir þaþaadýr ölüm / Ebruli nurlarla gelir.'

Ýþte gördüðünüz gibi ebruli nurlarla geldi ölüm.

O zaman þu iki dizeyi da araya sýkýþtýrmanýn tam sýrasý:

‘Ölmek kimi zaman rezilce korkuludur / Ýnsan bir akþam üstü ansýzýn yorulur.'

Yani? Sorun yok... Ölüm için gerekli hazýrlýklar çok önceden yapýlmýþ. Þair kendini saðlama almýþ.

* * *

Ýyi, güzel de söyler misiniz...

Þimdi Ýzmir'in kederini, Karþýyaka'nýn hüznünü kim dindirecek?

Ýstanbul ne olacak? Emirgan ne yapacak?

Aysel'i, Müjgan'ý nasýl zapt edeceðiz?

‘Ne kadýnlar sevdim zaten yoktular' diye kim seslenecek?

Þairin ölümünden etkilenip kendilerini bir parça öksüz hisseden Paris cafelerini kim teselli edecek?

Fatih'te çalan yoksul gramofonu kim anlatacak?

Ayrýlýðý sevdaya kim dahil edecek? Kim ‘Sevmek için geç, ölmek için erken' diyecek?

O mahur beste çaldýðýnda Müjgan'la kim aðlaþacak?

‘Vurdun kanýma girdin itirazým var' þeklindeki arabesk ama þahane dizeyi kim patlatacak?

* * *

Ne tartýþmalar yapmýþtýk o þiirler için...

Ýçimizden biri ‘Ben sana mecburum bilemezsin' için ‘Þiirin en harika dizesi budur' derdi.

Hemen itiraz ederdik: ‘Adýný mýh gibi aklýmda tutuyorum' ondan çok daha iyi.

Þiire yeni baþlayan her delikanlýnýn kábusu olurdu o dizeler...

Çok bilmiþ üstatlar, acemi þairlerin þiirlerine þöyle bir göz gezdirdikten sonra acýmasýzca yorum yaparlardý:

‘Sen Attilá Ýlhan'a mý öykünüyorsun? Þiirinde onun etkisi var. Bu sesten kurtulmalýsýn.'

Herkes ‘Aysel git baþýmdan' ya da ‘Felaketim olurdu aðlardým' gibi þiirlere hasta olurken, biz aykýrý gider, ‘Emperyal Oteli' adlý þiiri ya da ‘Beni bir kere dövdüler çok gözlüklüydüm' dizesini yere göðe koyamazdýk.

Ama iþte hepsi bitti.

Þairin dediði gibi: Elde var hüzün.

* * *

Ey delikanlýlýk çaðlarýnda birkaç Attilá Ýlhan dizesi patlatarak Aysel'inden Müjgan'ýna nice içli genç kýzý kendine meftun etmeyi baþarmýþ adamlar...

Yarýn size ‘Nasýl bilirdiniz?' diye sorulacak..

Patlattýðýnýz o dizeler karþýlýðýnda satýn aldýðýnýz aþklar hatýrýna...

Lütfen ‘Ýyi bilirdik' deyin.

Ve tertemiz aþklar için kullandýðýnýz o dizeler için...

Ne olur Attila Ýlhan'dan ‘helallik' dileyin.