ben virane olmuþ yalnýz bi iskelyim
iskelenin ucunda arkamda çöl önümde deniz seni beklerim
avazým çýktýðý kadar susarým
geleceksin bir gün geleceksin diye söylenirmm

ve o gelir
o gelecek
denizin üstünde uçan bir sandalýn içinde bana doðru yüzecek
harabe iskelenin çürümüþ tahtalarýna ayaklarýný sürecek
ilk adýmýyla çöldeki dikenler açacak çiçek
kýzgýn güneþin yakgtýðý tenime elleri deðecek
ellerinin deðmesiyle külleþmiþ vücudum nura erecek
esaretin gölgesindeki o kadar yýla inat
susacak hiçbirþey demicek
sadece gözleri beni sevdiðini söyleyecek

ve sonra
arkamdaki çöle ilk sonbahar gelecek
kurumuþ dudaklarýma ilk yaðmur damlasý düþecek
dizlerimin üstünden kalkýp onu kollarýma alacaðým
bir ceylen kadar narin ve titrek vücudunu kollarým hisedecek
ve artýk ellerim þiir yazmayacak

ve son þiiri
yanýk tenim þimdi senin sonbaharýna muhtaç
artýk ben yokk þimdi ben senin yadigarýn
güneþimin düþmanýsýn
yaðmmurlu gecelerim, hasretim, sevgilimsin sen benim


çölden bir serapmýþ meðer uyanýr ve iskelenin ucunda

gözleri, hasret kokan sevgilim
dudaklarý, ýlýk meltemlemleri saklayan sevgilim
elleri gülleri kýskaandýran sevgilim
nerdesin ömrümce hep seni bekledim