Sadece el sallayabildim…
Beni terkeden ve
-     bir demet papatya armaðan eden
Uçaðýnýn ardýndan,

Beyaz çelik kanatlý kuþ, gitti
Senle giden cocukluðumu
- avuçlarýma býrakýverdi

Ben
     -Dur! Demedim, o gitti,
Beyaz bulutlarýn ardýna
Yüreðimi ait olduðu yere býraktý, gitti..

-     Çocuk yüreðim, Hoþgeldin!

Ýhtiyar anýlarým, yok þimdi
Bana kanat takan, sonsuz bir boþlukta kilitliyim
hani hep derdim ya
ortanýnda ortasýndayým ama
sensizlik ben sevdi….

Tek bir þey,
Korkuyorum …….
Nasýl bir korkumu?
Delicesine gönüllü,
     Ve kilometrelerce dümdüz

Yüreðime, beynime, düþüncelerime
Sonsuz bir kanat taktý seni alan uçak, gitti
Senin için verebileceklerim
Bitti……Tükendi….

Yeni doðmuþ çocuk gözler býraktý gidiþin
Yüreðim -nur yüzlü bir anne þimdi-
Sensizliðin boynu bükük
O bile biliyor
Artýk yokluðunun beni üzmediðini.

11 gün ara……
iyi seçmelisin dönüþünün ünlemlerini,
fiilerini,
Hala bir umut yok senden yana, gitti
Sen yürümelisin, bendeki suretini
Giden uçaðýn ardýndan,
Ýlk kara trenle gönderdim, gitti…
Sen yürümelisin….