Kurt çobana kýzmýþ ve sürüye saldýrmýþ. Hayvan ya iþte; aklý anca bu kadar eriyor. Sürünün baþýnda ki insan denen çobana kýzmýþ hayvan oðlu hayvan ama hýrsýný kendi gibi hayvan ýrkýndan çýkarmýþ.

Ýnsan Kurt’a kýzmýþ ama hýrsýný çobandan çýkarmýþ. Ýnsan ya iþte; aklý anca bu kadar eriyor. Sürüyü mahvetti diye Kurt’a kýzmýþ insan oðlu insan ama hýrsýný kendi gibi insan ýrkýndan çýkarmýþ.

   Ýðneyi kendine, çuvaldýzý baþkasýna batýrýn der bir ata sözümüz. Bu yazýya baþlamadan önce evde bir iðne aradým. Bulamayacaðýmý anlayýnca bunu hanýmdan rica ettim. Getirdi. Caným benim, televizyonda Güngören'e yapýlan bombalý saldýrý olaylarýný üzülerek seyrederken söküðümün ne olup olmadýðýný veya neyi dikmek istediðimi akýl edip te sormadý. Sonra tüm cesaretimi topladým. Ama cesaret toplama ile bitmiyor bu iþ. Bir taraftan elimde ki iðneye bakýyor, diðer taraftan bu iðneyi nereme ve ne kadar batýrmam gerektiðini düþünürken bunun vereceði sýzýyý þimdiden duyuyorum. Bunu baldýrýma saplamak en iyisi olacak diyorum sonra (baþka yerime batýrmak yemiyor çünkü) ama elimde tuttuðum iðne aðzý cilet kadar keskin bir enjeksiyon iðnesi deðil. Dikiþ iðnelerin aðzý kör olur ve derimi yýrtacaðý yerin acýsý daha batýrmadan içimi sýzlatýyor. Çekiniyor ve tereddüt ediyorum tabii ki. Diðer taraftan manyaklaþma diyorum kendi kendime. Ýðneyi kendine batýrmak ile neyi ispatlayacaksýn? Sanki patlamýþ olan bombalar patlamamýþ mý olacak. Parçalanan bedenler, kýrýlan kalpler hiçbir þey olmamýþ gibi tamir mi edilecek.
   Kendimi avutmak ve kandýrmak için uydurduðum bahaneler bunlar aslýnda. Ne olursa olsun, çuvaldýzý baþkalarýna batýrabilmek için þu iðneyi öyle de, böyle de önce kendime batýrmam gerek. Hem de okkalý tarafýndan bir batýrýþ. Mamafih bu iðneyi kendime ne kadar hýrslý batýrýrsam, yazýlardan çýkaracaðým hýrsým da o kadar büyük olacaktýr.
   Ama düþünüldüðü kadar basit olmayacak bu iþ. Ha demeyle insan kendi kendine acý veya bir zarar veremiyor. TV kanallarýnda yayýnlanan görüntülere tekrar ve tekrar bakarken bir þey olmaz, bu kadarý hep olmuþtur diye kendimi kandýrmaya ve avutmaya çalýþýyorum. Bir patlama sonrasý verilen bu tür sahnelere artýk öylesine alýþmýþým ki diyorum ama yemiyor. Ýnsan ne kadar katý yürekli olursa olsun, ne kadar vurdum duymaz olursa olsun bu sahneler karþýsýnda sözler bitiyor. Ne düþüneceðimi, ne yazacaðýmý bilemiyorum. Beynimin derinliklerinde bir boþluk ortaya çýkýyor. Hýçkýrýk ve isyan dolu bir boþluk. Lanet olsun diyorum bu tür geliþmelere vesile ve neden olan her þeye. Lanet olsun þu bombayý icat edenlere. Lanet olsun Einstein’ a ve tüm fizikçilere, kimyacýlara (*), üretene, ürettirene, satana, uygulattýrana ve uygulayana. Lanet olsun bombalarda çözüm gören tüm tümörlü ve hasta beyinlere. Lanet olsun fizik ve kimya ödülleri veren kurumlara. Lanet olsun þu iðneye…

   Ýðneyi baldýrýma ne saplarken, ne de çýkarýrken büyük bir acý duyuyorum. Yine de banyoya giderken aksamadan yapamýyorum. Ýðnenin etime giren yerde kanama yerine yuvarlak bir kýzarýk ve morartý görüyorum. Düþüncelerim darmadaðýn ama ev içersinde çocuklara ve eþime bir þey çaktýrmamak için elimden geldiðince sessiz ve sakin davranýyorum. Sinirimden mi yoksa tansiyon düþüklüðünden mi baþým dönüyor. Hýncýmdan bir müddet klozet üzerine oturup yüzümü avuçlarým içine alýyorum. Gözlerime vuran ýþýðý deðil, beynime beliren hayat ýþýðýný adeta kesmek istiyorum. Hiçbir þey düþünmek istemiyorum o an ama düþünmemek elde deðil. Bir insan olduðuma üzülüyor muyum yoksa sitem mi ediyorum kararsýzým. Keþke bu kadar düþünemeyen, bu kadar araþtýrmalar ve buluþlar yapamayan kullar olmasaydýk diyorum. Keþke uçaklar hiç icat edilmemiþ olsaydý. Keþke barut denen þey hiç bilinmeseydi, keþke…

   Dur diyorum burada biraz. Bu iþler keþke ile, ama ile, þöyle veya böyle ile olmuyor. Ateþle oynayan bir yerini yakar. Kimi parmak ucunu, kimi kýçýný, kimi ise daha müsait bir yerlerini. Bu iþler, "þimdi dayanýþma günüdür, þimdi birlik olma günüdür", deme ile de olup bitmiyor. Ýstanbul Güngören bu konuda ne ilk, ne de son olacaktýr. Ama baþtaymýþ gibi görünen her ülkenin gelici geçici bazý simalarý bu tür sözleri tekrarlayýp duracaklardýr hep.
   “Ýsrail’imize yapýlan bu tür çirkef bir saldýrýyý içten kýnýyoruz”.
   “Amerika’mýza yapýlan bu bombalý vahþi saldýrýyý kýnýyoruz”.
   “Ýngiltere’mize yapýlan bombalý…”
   “Ýspanya’mýza yapýlan…”
   “Fransa’mýza yapýlan…”
   “Rusya’mýza yapýlan…”
   “Ülkemize yapýlan…”
   Kýnýyoruz, kýnýyoruz, kýnýyoruz. Zaten baþka bir halt iþlemezsiniz ki siz. Önce bol bol patlayýcýlar ve bombalar üretir, bunu dünya piyasasýnda bir sektör ve pazar haline getirir, milyonlarca hatta milyar, milyarca dolarlar kazanýr, istediðiniz yerde kullanmayý mubah sayar, istenmediði yerde kullanýlýrsa cinayet sayarsýnýz…
   Allah hepinize akýl, fikir ve vicdan versin. Ama nerde. Fikir belki bir nispet te, akýl ve vicdanýn zerreciði olamaz sizlerde. Siz olsanýz olsanýz ya sapýk, þizofren ya da insan görünümünde dünya üzerine inmiþ ve insanlarý nasýl bir birine düþürtüp kýrdýrtýrýz diye niyetler taþýyan dünya dýþý ruhsuz yaratýklarsýnýz. Evet evet… bu patlayýcýlarý ve bombalarý icat eden ve uygulayanlar kesinlikle bizim kitaplarýmýzda yazan insan kullarý deðillerdir. Sizler olsanýz olsanýz baþka gezegenlerden gelmiþ dýþ yaratýklar sýnýzdýr ve tek hedefiniz insanlarýn sonunu getirmektir. Kiminiz Hýristiyan alemin baþý gibi görünür, kiminiz Müslüman alemin baþý gibi görünür sünüz. Kiminiz bir milleti ve güya bir ýrký (ulan insandan baþka bir ýrk mý var bu dünyada) savunur görünür sünüz, kiminiz ise bir kýtanýn çýkarlarýný korur gibi davranýr sýnýz. Ýnsanlara çaktýrmadan içimizde her daim üreyip artmaya gayret gösterirsiniz siz ama insaný kesinlikle yenemeyeceksiniz. Artýk maskeniz düþtü sizlerin ve hepinizi tek tek bulup keþfedeceðiz. Nasýl mý? Dýþýnýzý ne kadar insanlara benzetseniz de, kesinlikle bir kalbiniz yoktur sizin. Ýþte buradan tanýyacaðýz sizi.

(*) Yarasý olan gocunur.
   Ek: Zulme karþý gidilen en kötü yol, arabalarýn önüne ölüler baðlanarak gidilen yoldur. Böyle bir ima yaratmak niyetim deðildi.