"Rüyanýn harika bir þiirselliði, mükemmel bir alegorisi,
emsalsiz bir mizah anlayýþý ve leziz bir ironisi vardýr." -Hildebrandt

"Hayat ne kadar temiz ise, rüya da o kadar temiz olur. hayat kirlendikçe, rüya da kirlenir." -Hildebrandt

"Metafiziðin kapýsý uyanýk olma durumu deðil, rüyadýr. tabii söz konusu olan, insansa." -Du prel


Ben bu þiirselliðe ömrümü verdim. Alegorisinde boðuldum. Mizah anlayýþý tam bir devrimdi ki; ironisinde can buldum.

Freud'un rüya için yaptýðý "arzu tatmini" tanýmýndan sonra her þeye inancýmý yitirecek gibiydim.

Her ne kadar analizlerini idrak edebildiðim kadarýyla doðru bulsam da, rûya sadece rûya olmadý benim için. Nefesim diyorum ben ona, hoþuna gidiyor.

Ýnsanýn kaybettiði, en sevdiði varlýkla rüyalarýnda buluþmasý nasýl bir mucizedir benim aklým almýyor.

Nasýl dokunuþlar bu kadar gerçek, kokular bu kadar keskin?
12 yaþýmda mýyým ben hala?

Nasýl da bir 'hayat öpücüðü' tavrý var ben ölüyorken.

Nefesini katýyor nefesime; ruhum sarhoþ oluyor..