Zaman dostluðu güçlendirir, aþký zayýflatýr. -La Bruyere
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Korkularýmýn tuzaklarýna düþüyorum ne zamandýr.Kuytularýmý deþiyorum içinden çýkacak olanlardan korkacak olsam bile. Korkuyorum da… Bir an soluðum kesiliyor.Beni nefes aldýran organým ölüyor sanki.Duruyor bir an için… Uçurumlar çýkýyor karþýma.Nietzsche aklýma geliyor.Uçurum hakkýnda dedikleri… ‘’Bir uçurumun içine baktýðýnýzda uçurum da sizin içinize bakar.’’ Çekiliveriyorum aniden.Gözlerimi kapatýyorum ben uçuruma uçurum bana bakmasýn diye. Benim ona baktýðýmý bilmesin diye… Yaþadýklarým üþüþüyor yine bilincime.Arkalara attýklarým, unutmaya çalýþtýklarým birer birer gün yüzüne çýkýyor.Mahþer kalabalýðý gibi… Korkuyorum.Tekrar direncimi yitirmekten korkuyorum. Tutunacak bir yer ararken baþým dönmeye devam ediyor.Sandalye sanýrým dokunduðum þey.Gözlerimde karardý bir þey göremiyorum. …………………. Oh evet çok þükür geçiyor… Bir kedim olduðunu, üç tane çok tatlý kardeþlerim olduðunu, bir tanesi varken sonradan bir kýz bir erkek ikiz kardeþim olduðunu, annemi, babamý, sevgilimi hatýrlýyorum. Benim ailemdeki ikizleri, onun ailesindeki ikizleri anýmsayýp gülümsüyorum belki ikiz olur diye… Ellerim titriyor.Sandalyeye oturuyorum.Vücudum kasýlýyor. Bir þimþek çakýyor beynimin mahþer kalabalýðýnda.Ve ben bana ait hiçbir þeyi bulamýyorum.Herkes yabancý… Korkuyorum… Bilindik ilaçlardan farklý bir ilacým vardý bir zamanlar benim.Bilindik ilaçlardan daha etkili.O geliyor aklýma.Onunla yaptýðým görüþmeler.Vanilyalý çay.Vanilya kokusu.Bambudan yapýlmýþ iki sandalye ve geçen dört aylýk süre… Beni hayata baðlamak için hala var olan sebepleri ortaya koyabilmem için yardým eden ilacým.Nerdedir þimdi bilmiyorum… Ýnkum, Amasra, Bartýn, Van…Çocukluðum, gençliðim, iniþlerim, çýkýþlarým… Neredeyim þimdi?Her þey o kadar uzak ki hiçbir þeye yaklaþamýyorum. Mahþer kalabalýðýndayým.Bana ait olan þeyler yok.Sevdiklerim yok.Tutunduklarým yok.Yok…Var olan hiçbir þey yok.Yokluktayým…Yok oluyorum galiba bende. Geçen ayna karþýsýnda yüzümdeki çizgileri sayýyordum.Tam kýrk üç tane olmuþ biliyor musun? Bu arada kapýma biri geldi bir hafta önce.O beni çok seviyormuþ bende onu.Oturdu bize ait þeyleri anlattý, sonra anlam veremediðim bir sebepten dolayý aðladý.Çaðla geçecek bana güven dedi.Ne geçecek acaba diye sormadým.O kadýn da benim ilkokuldan üniversiteye kadar ayný sýnýfta okuduðum arkadaþýmmýþ.Ben hatýrlamýyorum bize ait hiçbir þeyi. Gözlerime baktý.Gözlerin ayný güzellikte ve hüzün…Fazlasýyla hüzne bulanmýþlar yine dedi. Giderken midye býraktý bana.Ýnkum’u, Amasra’yý, Van’ý unutmayayým diye.Dalga sesini dinleyeyim diye. Bir þey demedim.Gözlerindeki ýþýða hüznümü bulaþtýrmak istemedim… O gidince odamda oturdum.Vücudum kasýldý yine.Bir sürü ilaç.Sonra uzunca bir süreyi hatýrlamýyorum.Uyandýðýmda soðuk odamdaydým yine. Bir adam geliyor o kadýndan sonra.Ellerinde papatyalar.Bana veriyor çiçekleri. Ýyi misin? Baþýmý sallýyorum. O odanýn bir köþesinde ben bir köþesinde… Korkuyorum… Ýkizler seni çok özlüyor.Annem daha gelmeyecek mi baba diye soruyorlar.Annem gelmek istemedi.Çok üzülüyor seni bu halde görmeye. Ýkizler?Bu adam benim kocam mý diye soruyorum kendime.Yoksa o düþündüðüm þey oldu ve bizim ikizlerimiz mi oldu acaba? Yanýma yaklaþýyor… Ellerimi tutmaya çalýþýyor.Korkuyorum… Korkma diyor…Çok özledim balpeteðim seni. Yakýnda geleceksin evimize.Yatak odasýný boyattým istediðin renge.Ýstediðim renk? Salona kocaman deniz manzaralý tablo astým.Çocuklarla annem evde bekleyecekler, ben de almaya geleceðim seni.Gelirken o çok sevdiðin beyaz elbiseyi getireceðim.Baþka yapmamý istediðin bir þey var mý? Yok diyorum korkarak. Balpeteðim bak herkes senin mutlu olman için uðraþýyor gül hadi diyor. Gülümsemeye çalýþýyorum; ama oluyor mu bilmiyorum… Binbir düþünce yine aklýmda.Koridorda dolaþýyorum gece vakti.Mahþer kalabalýðý sessizliðe and içmiþ gibi.Vücudum kasýlýyor yine.Baþým dönüyor.Baðýrmaya baþlýyorum avazým çýktýðý kadar. Beyaz önlüklü cadýlar geliyor ve bir iðne… ……………………… Uyandýðýmda her tarafým baðlanmýþ üþüyorum…Çok üþüyorum. Korkuyorum… 2 HAFTA SONRA BÝR PAZAR GÜNÜ Beyaz elbisemle evime dönüyorum.Beni yaþama baðlayan sebeplere tutunmak için dünyaya dönüyorum…Mahþer kalabalýðý arkamda. Elimden tutuyor.Papayalarý uzatýyor.Ýkizler evde beni bekliyor. Son kez bakýyorum eski evime…Pencerelerinde demirden parmaklýklar olan evime…Beyaz önlüklü cadýlar el sallýyorlar bana.Melek olmak ister gibiler… Yanýndan geçerken selam veriyorum…Eli çenesinde olup düþünen amcaya… Gülümseyebiliyor muyum diye soruyorum ‘’ her þeye raðmen dað gibi yanýmda duran kocama…’’ Her zamankinden daha güzel diyor. Her zamankinden daha güzel… 14.07.2008 / BARTIN
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ÇAÐLA GÖKDENÝZ, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |