ben

Gecenin sessizliðini bozan týkýrtýlar
Ürpertiyor beni..
Uzaklarda sarhoþ nidalarý,
Üç el silah sesi
Ellerimin arasýndan bir aþk
Kayýp gidiyor sanki...
Ve gece sabaha dönüyor..

Ben hayatý oturtmuþum karþýma,
Benim olmayan hayatý..
Karþýlýklý
Susuyoruz..
Benim yarým aklýmýn
Bir yaný Temmuz..
“ve can sýkýntýsý;
hudutsuz..”

kanýmla, tükenen nefesimle
dokunamadýðým tüm maviliklere
yeni mýsralar yazmaktayým
kimse bilmez,
içimde ben ne depremler yaþamaktayým
ve beynimde dokuz kurþun
hala hayata tutunmaktayým

biz

hayattan yana mutsuz
ve umutsuz
biz,
varýlmaz bir yolun yolcusuyuz
sahi nerde kaldý çocukluðumuz?
Nerde kaldý o çilek ikindileri?

Gel, bu gece aþký aðlatma Temmuz
Þimdi doðar güneþ,
Þimdi aklýmýzda bir parça huzur varsa
Onu da unuturuz
Sarýverir korkular
“biz hayatta yokluðuz”
þimdi biter baþlamayan yolculuðumuz

sen

sormaya cesaretim yok ama
ya sen nasýlsýn sevgili?
Hala hatýrlar, özler misin beni?
Sever misin hala temmuz ayazý yarini?

19.06.2002

temmuz ayazý
temmuza yazý
temmuz ayaz
temmuza yaz

(Bu Temmuz, SONSUZ TEMMUZ)