“Bu KPSS zordu.” Aðýzbirliði etmiþçesine ‘sýnav maðdurlarý’ yalnýzca bunu söylüyordu. Sýnav salonlarýndan çýkan ‘yüzlerce’ adayýn yüzü ekþimtýrak bir hal almýþ diðer adaylarýn buruk yüzlerinde teselli arýyorlardý. Kýzýn biri: “1 yýllýk emeðim ziyan oldu!” diye aðlýyordu. Erkeðin teki: “Keþke çalýþmasaydým!” diyordu.

2008 KPSS öðretmen adaylarý için hayli sýkýntýlý geçti. Geçen yýl sorularýn ‘açýklanmasý’ pek yaramamýþ anlaþýlan. Kitaplardan çalýþýlan o alýþýlmýþ sorularý aradý gözler. Ancak sorular tamamen iliþki kurmaya ve yorumlamaya yönelik olunca ÖSS’deki ‘bilenlerin arasýndan bilenleri ayýran’ bir mantýk ortaya çýkmýþtý. Yani, bilenle bilmeyeni deðil artýk bilenlerin arasýndan seçmeler baþladýðýný gösteriyor. Bu da sistemin týkanma noktasýna geldiðinin iþareti.

2005 yýlýnda yapýlandýrmacýlýk anlayýþý ile birlikte kabul edilen yeni ilköðretim programýna aðýrlýk verilmesi gözlerden kaçmadý. Yaratýcý drama, balýk kýlçýðý ve görüþ geliþtirme gibi teknikleri belki de ilk kez sýnavda duyan öðretmen adaylarý oldu.

Bundan sonra tercih süreci baþlayacak. Ýlk hedef batýdaki doðu hizmeti kapsamýndaki yerler. Bilindiði gibi yöremizde de 5 yýl öðretmenlik yapanlar doðu hizmetini tamamlamýþ sayýlýyorlar. Hemen her fýrsatta bizlere yöremiz soruluyor. Yöreden laf açýldý mý, bizim de gözlerimiz ýþýldýyor. Tercih edilen olmak gurur veriyor. Eðitim olanaklarýmýzýn iyileþmesi sevindiriyor.

Umarýz ki herkesin gönlüne göre olur. Ýyi yetiþmiþ öðretmenler yöremizi ilk sýralarda tercih ederler. Elbette ülkemizin her yerinde öðretmene ihtiyaç var ama herkes kendi yöresine bir taþ koyma düþüncesinde olsa kýrgýnlýklar da kalkar ortadan.

Arkamýzdan dolap çevireduranlar olsun biz bildiðimizi yapmaya devam edeceðiz. Ülkemizin emniyetin teþkilatýna, savcýsýna, hâkimine, avukatýna, milli eðitimine ve eðitimcisine güvenmeye devam edeceðiz. Arada çürükler elbette çýkacak bunlarýn temizlenmesi için de dürteceðiz.

Olmadý biz bu iþleri üstleneceðiz. Iþýðýmýz, sevgili Atatürk’ün Bursa Nutkunu anýmsamakta yarar var þu sýralar:

“Türk Genci, devrimlerin ve cumhuriyetin sahibi ve bekçisidir. Bunlarýn gereðine, doðruluðuna herkesten çok inanmýþtýr. Yönetim biçimini ve devrimleri benimsemiþtir. Bunlarý güçsüz düþürecek en küçük ya da en büyük bir kýpýrtý ve bir davranýþ duydu mu, “Bu ülkenin polisi vardýr, jandarmasý vardýr, ordusu vardýr, adalet örgütü vardýr” demeyecektir. Elle, taþla, sopa ve silahla; nesi varsa onunla kendi yapýtýný koruyacaktýr.
Polis gelecek, asýl suçlularý býrakýp, suçlu diye onu yakalayacaktýr. Genç, “Polis henüz devrim ve cumhuriyetin polisi deðildir” diye düþünecek, ama hiç bir zaman yalvarmayacaktýr. Mahkeme onu yargýlayacaktýr. Yine düþünecek, “demek adalet örgütünü de düzeltmek, yönetim biçimine göre düzenlemek gerek”
Onu hapse atacaklar. Yasal yollarla karþý çýkýþlarda bulunmakla birlikte bana, baþbakana ve meclise telgraflar yaðdýrýp, haksýz ve suçsuz olduðu için salýverilmesine çalýþýlmasýný, kayrýlmasýný istemeyecek. Diyecek ki, “ben inanç ve kanaatimin gereðini yaptým. Araya giriþimde ve eylemimde haklýyým. Eðer buraya haksýz olarak gelmiþsem, bu haksýzlýðý ortaya koyan neden ve etkenleri düzeltmek de benim görevimdir.”
Ýþte benim anladýðým Türk Genci ve Türk Gençliði! ”
Evet, sevgili Ata! Senin anladýðýn Türk Genci olmak susmamak ve haksýzlýða boyun eðmemektir.
Susturmaya çalýþsalar da gücünü bir yerlerden alýyoruz. Ýyi ki hâlâ yanýmýzdasýn… Sonsuza dek!