Eskimiþ,sývalarý dökülmüþ bir bina,yamacýna sokulup duvarlarýna dayanmasýný beklediði kepçeler...Rüzgarýn çatýsýna indirdiði o sert darbelerle beklenmedik bir anda yýkýlma korkusu.O binada oturuyordun,kendini boþluða býrakmak için sabýrsýzlanan o dört katlý binada.Kimbilir kaç ayrýlýða kaç sevdaya kulak misafiri,kaçgözyaþýna kaç mutluluða þahit olmuþtu ama ne de bir baþka sevda benim kadar halini sormuþtu.Her gece gelir pencerene bakar sonra sessizce giderdim.Ben sevdaný taþýrdým taþ duvarlara ve o duvarlar dýþarýdan beni içeriden seni dinlerdi.Bilirdim oysa her ne kadar aramýzda olsa da dayanamazdý halime.Yataðýn duvar kenarýndaydý ve o bina bir duvarýndan diðer duvarýna benden duyduklarýný fýsýldardý,yataðýnýn kenarýndaki duvarsa senin kulaðýna.Bir sabah gelirdin rüyanda sizin evin önüne gelip,seni izlediðimi gördüðünü söylerdin.Sen söylerdin ben anlardým ve her gece o duvarlara gülümseyerek bakardým.
Bir gece tüm ýþýklar sönüktü,peþine bir gece bir gece daha.Sevdamý sana taþýyan duvarlar bir kez olsun beni uyarmamýþtý,taþýnmýþtýn.Boþ odalar beni karþýladýðýnda sen çoktan firarlara mühür basmýþtýn.Ne bir ses ne bir not,tam iki sene.Hangi baharýn kýrlarýnda tomurcuk veren çiçeklerin meltemine kanmýþtýn,peki ya bu kutup soðuklarý senden mi kalmýþtý?iki senedir her gece ziyaret ettiðim o bina bana o gidiþi söylememenin piþmanlýðýndaydý çünkü gördüðü diðer sevdalar gibi unutacaðým kanýsýndaydý.Yanýlmýþtý;yanýlmasýnýn verdiði azap yüzümle her karþýlaþtýðýnda daha da artýyordu.Çöküþümün tek tanýðýydý ve çöküþüme ortak olmak için can atýyordu.Önce bir rüzgara teslim etti çatýsýný peþine yanaklarýmý okþayan yaðmurlarla döktü sývalarýný en sonunda ise ýssýzlýðýný bahane ederek çürüttü pervazlarýný.Ben çökerken o da devrilmeye hazýr aðaçlar gibi çatýrdýyordu artýk.Bu son geceydi ve farklý olmalýydý.Ýlk defa senin bir zamanlar her gün inip çýktýðýn merdivenleri adýmladým.Kapýlar sonuna kadar açýktý,odana yönelip yýllarca aþaðýdan baktýðým pencerenden bu sefer aþaðý baktým.Kaldýrýmlarýný arþýnladýðým kýrtasiye,ekmek fýrýný ve berber ne kadar yakýndý.Bir zamanlar yüzünle koyun koyuna uyuyan duvarýn kenarýna eðilip sýrtýmý yasladým.Oysa sen rüyalarýn dýþýnda bir gün olsun aþaðýda beklediðimin farkýnda olmadýn ve o vurdumduymazlýðýnla firarlara mühür bastýn.Þimdi iki enkaz adayý,birbirlerini görmekten eskimeyen iki yüz ve duvarlara yaslanmasýný bekledikleri kepçeler...Biri çatýsýný uçurdu diðeri umutlarýný,biri sývalarýný döktü diðeri yüzünü ve beraber çürüdüler bu ýssýzlýkta.Sen korkarken sevdayý hiçe sayýp firarlara mühür bastýn ama o mührün boyasý bir ömür kalýr parmaklarda.Unuturum kanýsýyla çýktýðýn baharlarýn sonunda yanýlgýlarýn ve o yanýlgýlarýnýn verdiði acýyla kandýðýn rüzgarýn meltem deðil kar,boran,fýrtýna olduðunu anlamýþlýðýn var.Artýk çok geç;belki dönüp son bir umutla arayacaksýn ama döndüðünde geride enkaz içinde enkaz bulunduðunu duyacaksýn...