Biliyor musun, bebeðim?
Bu sene okula baþlayacaktýn
Yaþýtlarýn gibi koþup oynayacaktýn
Belki okulun ilk günü korkup aðlayacak
Belki de öðretmenini, arkadaþlarýný çok sevip
Çabucak alýþacaktýn

Saçlarýný iki örgü yapýp
Sýrtýna çantaný takýp
Seni dualarýmla, okuluna yollayacaktým
Akþam iþten eve koþarak gelip
Sana güzel yemekler, hazýrlayacaktým

Okuldan geldiðinde, bana öðrendiklerini anlatacaktýn
Okumayý söktüðünde sevinçle koþup
Bana bir þeyler okuyacaktýn
Karneni aldýðýn gün gururla getirip bana sunacaktýn
Bense alnýna bir buse koyup seni kutlayacaktým

Ýlerde büyük adam olacaktýn
Belki doktor olup hayat kurtaracak
Belki de mühendis olup, yollar yapacaktýn
Kep töreninde herkes gibi bende seni ayakta, alkýþlayacaktým

Evet, bebeðim belki yaþýtlarýn gibi okuyacak büyük adam olacaktýn
O zaman ben de yaþanmamýþlýðýn deðil
Yaþadýklarýmýzýn hikayesini yazacaktým
Ben yine de yazacaðým bebeðim
Seni yazacaðým
Gözlerinin güzelliðini, sevgi dolu yüreðini
Verdiðin sonsuz mücadeleyi yazacaðým
Ve engelleri aþtýðýn gün bir baþarý hikayesinin kahramanýný yani seni
Herkes gibi ben de, ayakta alkýþlayacaðým
Ve aðlayacaðým…
Didem KARAKIÞ