Bir gün gideceðini söylemiþtin
Biliyordum
Ama inanmak ne kelime
Düþünsel olgulara bile sýðdýramadým sözlerini
Ne hayal ne rüya
Gösteremedi gideceðin gerçeðini

Sen hep benimdin
Biliyordun
Soðuk geceler yorgansýz olmamalýydý
Ve hep sýcak olmalýydý bedenime dokunan el
Oysa gerçek farklý bir olaðanlýkla sürüyordu kendini geleceðime
Gitmek sana yakýþmazdý biliyordum
Ama inandýrmak ne haddine
Ben kabullendirmiþtim bir kere
Gidemeyeceðinin komik yalanýný yüreðime
Geceler hep yýldýzlý olurdu benim okuduðum masallarda
Dinlediðim efsanelerde kötüler kaybederdi hep
Ve kavuþurdu sevenler hep yeþilçam filimlerinde
Oysa bir sabah kalktýðýmda yoktu hayalin yanýmda
Ne kokun ne bir tel saçýn vardý yastýðýmda
Tüm pembeler hüzün sarýsýydý artýk duvarlarýmda
Aynada gördüðüm gözlerin içi boþ kalmýþtý
Ve boðazýmda takýlý kalmýþtý bir hýçkýrýk
Gittiðini anladýðýmda geç olmuþtu fark etmek için
Savaþ için ne bir silah vardý ellerimde
Nede cesaret bu korkak yüreðimde
Yanlýzlýðýmý anladýðýmda tükenmiþti artýk çareler
Sabretmek kalmýþtý herþeyden geriye
Gittiðini anladýðýmda farketmiþtim
Ben yokluðuna karþý hep kaçak dövüþmüþtüm