kanatlanmak takla atma bazen görünmemek....haykýrmak duyulmamak sadece senin olmak senin görmeni istemekti uçuþlar...küçük bakýþlarýmdaki büyük kocaman seni görsen hergün ne kadar büyüdüðünü bilsen dev olup dünyayý sarsardýn ...ama yaralý kanatlarýn sende uçamadýn ki uçsaydýn belki belki iþte o an özgür ruha kavuþacaktýk belki sonuzluðun kýzýlýnda kanat çýrpýp öpüþecektik belki seviþip var olacaktýk...cennete taht kurmasakta kendi cennetimizi yaratýp hem halk hem yönetici olur kendimizle çeliþir zaman geçirirdik..



sen sennn benden bir ses bekleyip yok olmayan içinde büyüyen bir dev belki ben sende bir dev oldugumu bilsem dünya ile top oynar güneþe gol atardým....herþeyi yýkardým zamanlý zamansýz yerli yersiz dünya roma dan ibaret deðildi hayatýmdý dünya hayatýmda dünya derin bakýþlarýmla yakýp kendi ateþimizde kavrulacaktýk ki tepeye çýkmama isteðin beni amansýzca gökyüzünden dalýþlara býrakacak belkide düþüþümü saðlýyacaktý.....ama herþey temiz ve o kadar saf ki

her düþüþümde yok olmamak benliðinde büyümek isteyip yeniden düþüþe geçmekti



uçmak amansýz amaçsýz uçmak kaybolmak derinliklerde denize dalmak senin olmak .... belki de yok olmak...