yokluk peykesine kurulmuþ bir var
bir sunaða taþýdý baþýný dilinde
ve sýrtýný sývazlarken sevgiyle ölüm
avaz avaz
iki nefes arasý bir gergefte
sözlerin onun rahatýný kaçýrdý
çün sözü esirgemek yoða kucak açmaktý


……..kelamýn yar
bir mahþerin kana susamýþ dengi
yaz da mýsralara býraksýn yükünü ataþ
seraba kessin
çölden mürekkep kale-min-i


sözün hazana ülfet edince
ve isabet ettiðince hiçliðe
tacýn eksiliyor zümrüt bakýþlarý
bir mim döne kývrýla sýyýrýyor canýmý


…….kalemin har
yüzün firdevse dönünce / billur daðlarýn remzi
susanlara inat söyletmekten yanadýr gemileri
ve en derin seferlerde yürütmekten
durmadan su almaktayken zaman


hayat yýlgýlardan bir demet seçki/siz
öyleyse soy kalemini sen
ve sil heceleri bildik aforizmalardan
rikkat kesilsin tüm sözler dualara
allak bullaða boyanýrken güneþ / sen çöz renklerini sonsuzluðuma
dinle bak bir nutku var ölümün yaþama
ve bir söylev bu yoku cehenneme gönderen
çün sözü esirgemek vara savaþ açmaktýr
………..ve kalemini kýnýna soktu þair yeniden…….