Geldim kollarýmý açarak
Onca asýrlýk bir sevgi demetiyle
Ruhlara býrakýlan kutsi emanetlerle
Bedenimde vicdanýmla inatlaþan nefsimle

Dalgalarýn masum hýçkýrýþýnda
Su yüzünde gezinen þiþeler içinde
Balýklarýn deniz enginliðinde ki seyrinde
Senden arta kalan düþlerimle þiir yazdým

Geçmiþten kalan hatýratta
Kayýt altýna alýnan onca kitaplarda
Büyük bir özlemle yazdýðým mektupta
Senin umudunu yaþadým verdiðin sevginle

Biliyorum ki artýk mazi oldu
Kartpostallar sanki müzelere kondu
Hal hatýr sormalar kontörle hesaplaþtý
Her bir can zaruretten arta kalanla yaþadý

Sahilin sessizliðinde haykýran
Bir ahenk içinde umuda kucak açan
Nakaratlar halinde zýlgýt çalan þu martýlar
Senden arta kalan hasret býraktýðýn nazarlar

Anam derdi ki aman oðlum
Gönlüne mukayyet ol sakýn alýnma
Gördüðün güzelliðe kanma adam sanma
Ruhundan habersiz dilberlerle oturup kalkma

Seçtiðin arkadaþlarýn var ya
Hani adam olmak için yarýþýyorlar ya
Sen yine onlarýn davranýþlarýna asla kanma
Adam gibi adam olmadýktan sonra sen inanma

Elbet sende bir gün seveceksin
Sevilmeden meyledecek gideceksin
Gülü tanýmayan güzelliði de anlamayan
Þekliyeti önceleyen cazibeyi mi seçeceksin

Daðda davarlarý hep güderken
Koyunlar sürüler halinde meleþirken
Gönlün dilinden bihaber olan çabanýn
Çaldýðý kaval nefsi meyleder ruhu öteler

Sakýn hayvan deyip te geçmeyesin
Onlarda ne marifet var sen hissetmelisin
Nelere dikkat edilir muhakkak ki bilmelisin
Sen bir deðersin hislerinle hep idraki seçersin