Yarýna Umut


Ben hiç bulutsuz kalmadým ki
Gözlerim sana yaðdýðý zaman buðulanýr,
Hasret daðý buram buram hürriyet kokar,
Derinlerinde sel baskýný, ýslanýr sözler
Dilimde aþka dair yanýk ezgi, bir de sen.

Yarsýz kanayan yaradýr hasret
Gün batýmý /uzak yýldýzlara tutunur gözler
Umutsuzluk yakýþmaz bize hiç.
Umut kocaman olur, özlem damýtýr
Dalýndan düþecek son yaprak olsak bile.

Külleri savrulsa da ateþ almýþ bedenlerin
Ana rahmine düþen tüm yollar umuda yürür
Tükeniþin sonundan baþlar umut yolculuðu
Her yürek birer yaprak olur savrulur
Göçebedir ömür, sevgi susuzluðunda.

Analarýmýz:
Çaresizliðin saçlarýný yolarak büyüttü çareyi
Ta kirpiklerden dökülür týrnak uçlarýna acý.
Ki biz kendimizi küllerimizden yaratmaya sözlüyüz
Kaç sevda takýlý kaldý ipin ucuna-
yaþamak adýna bir bilsen…..


Kolay mý cellâdýn ipinde yarýný hayal etmek
En zoru sýðdýrdýk düþlerimize-
Sürdük namluya yüreðimizi.
Ýmkânsýzlýk deyimini kýrarak istedik imkânsýzý.
Ki yarýnlarda umut çiçeklensin diye/
Bebelerin ilk gülüþlerinde

Geri dönmeyi düþünmedik/ bu kavgadan hiç
Ölüme yürüyüþü baþlattýk açlýðýnda/ ömür yolculuðunun.
Yakýþmazdý bize tepeden týrnaða umutsuz bekleyiþ
Ki, topraðýmýn susuzluðu vardý damarýnda kanýma.
Doymalýydý toprak kanýmla umudu büyütmek için yarýna
Yürüyoruz Kardelenler çiçeklenecek geleceðe……