Bakýr Çarýðý Düþler

Ey sürgüne hüküm giymiþ hayat.
Güzlerime çekilen efkâr
Haydi, dökül pýnarlarýndan gözlerimin.
Yýk gel kýyýlarýný ki, gayrý paslansýn mazgal,
Yýkýlsýn kör duvarlarý esirliðimin.
Baksana kuþatýlmýþ sevdalarla çalar, duvarlarýn rengi.

Az sonra saçlarýmýn tedirginliðine konacak, ak
Ýçime dön deriyorum, gözlerim bana uçurum.
O kadar uzak kalmýþým ki ben benden.
Þarkýlarý susmuþ bir hayat gezinir tenimde
Yýrtýp gecenin rengini þiirlere/
Bakýr çarýðý düþleri kanatarak

Sesimi içimde unuttuðumdan/ daðýldý yüreðime efkâr
Sokaklar hüzün demlenir/ kaldýrýmlarýn sensizliðine.
Þiirleri yasak bir kadýnýn dilinde vurulmuþ türküm
Attýðým her adýmda arþýnladý beni ödünç sancýlar
Haydi, çýrýl çýplak dökül gayrý gözlerimden
Sürgüne hüküm giymiþ ey yüreðim.

Kendimden uzaklara baktýðýmdan-
Göremedim içindeki dað yangýnýný.
Baksana solmaya hüküm giymiþ yaz gülleri
Ömrü mazgallarýna takýlmýþ esaretin adý gönlümde.
Gayrý yoruldum/
Çalýntý bir hayatýn ardýndan koþmaktan,
Sakýn ha aldanmayýn içimdeki sessizliðe.
Hala þairi vurulmuþ türküler kanýyor dilimde…….