Soðuk rüzgarlarýn olmadýðý
Yaðmurun yaðmadýðý
Yýldýzlarýn bile kaymadýðý
Hatta göz kýrpmadýðý bir yerde
Geceleri gökyüzüne,
Bakabilme sevdasýdýr umut…

Bir sahilde,
Elinde bir olta,
Ayaðýnýn dibinde
Boþ bir kova
Zamaný yemlerken
Dalgalý denize,
Yani umutsuzluða
Gitmekten vazgeçerek
Atýlan yeni bir çaparidir umut…
Ýçinden hadi rastgele diyerek…

Bazen de iflasýn eþiðinde
Dirseðinin altýnda dizlerin
Baþýn ellerinin arasýnda
Yeri sularken göz yaþlarýnla
Tükenmiþken umudun
Bir kibrit daha çakmak
Ayaða dikilmek,
Islak gözlerini göðe dikip
Bir kez daha diyebilmektir…

Yenilgiyi kabul ederek hazmedip
Bir maç daha isteyebilmektir umut…

Sonu getirilmemiþ bir þarkýnýn
Sayfasýný kapatmadan önce
Dibine, “devam edecek” diye
Bir not düþebilmektir bazen umut
Vazgeçmeden…

Bazen de
Bir sevdiðini uðurlarken
Topraðýn o soðuk kokusuna
Sevgini çiçeklere tutuþturup
Dikerken, en güzel baþ ucuna…
Hafifçe gülümseyerek…
Elbet bir gün buluþuruz…
Diyebilmektir umut…

Uçurumun ucundayken
Gülümseyebilmek…
Ellerini göðe kaldýrýp
Yardým isteyebilmek
Sonra da karanlýðý aþaðý atýp…
Tekrar ýþýða yürüyebilmeyi,
Ýstemektir umut…

Ýstemektir umut…
Hayal edebilmektir…
Suskunluklarý bozarken bile…
Yüreðini açýp…
Hata yaptým diyebilmektir umut…
Hayata atýlan, bir çelmedir
Iþýðý özlemektir umut…

Bitmemesi gereken
Yeni baþlangýçlardýr umut…