önümde uzayan bir þehir -benim olmayan
kýzýlýna boyuyorum tepelerini
-bana ait bir sevdanýn

gün batýmýndayým
düþlerim sana bulanýk

sarhoþum

bu akþam
sensizliðin býçak ucundayým

konuþtukça sen
yalnýzlýðým yalýyor tenimi -rüzgar yerine

...sesin!

sesinin türküleri kaçýyor gözlerime -sebepsiz
gözlerim yanýyor

aldýrma
ben kaçýncý kez sensizliðe aðlýyorum

sen
sen hiç susmadan anlat
sokaklarýný
-bugün ayak izlerinden geçtiðim-
kentinin
benim olmayan caddelerini
yataðýný
evini
bensizliðe boyalý duvarýnýn rengini

bil ki
okyanus uzaðýnda deðilsin
sesin bugün redifsiz dokunuyor sesime

gel de bana
dilinin ucuyla
seviyorum -susarak
seviyorum seni en çýplak yalnýzlýðýmla

ama yine de
sorma
bana çoktan çizilen nedenlerini -bensizliðinin
dilim lal

gitme vakti

uyu artýk
sýzýlarýmý sür
yastýðýna baþýný gömerken

üzülme yalnýz deðilim
biliyorsun
sarýp sarmaladým seni -alýp bir kýþ gününden
sen ki
aðustos sýcagýnda hala sarýldýðým
kar yalnýzlýðým

bekçisiyim bu gece de
kül kýzýlýnda bir sevdanýn


ben
þarabým
sensizliðim

uzak
ah çok uzak
zamanýn senden çok gerisindeyim

güneþ battý

sesin yok

gözlerimde yanan kar suyu

boþver

sebebi yok