SEVDAMIZDIR CUMHURÝYET…

M.NÝHAT MALKOÇ


     Cumhuriyet sevdamýzdýr…
     Duygularýn ve düþüncelerin sarpa sardýðý demlerde zihnimizi aydýnlatan güneþsin Cumhuriyet… Sen ki bize þah damarýmýz kadar yakýnsýn. Bulutlarýn arkasýna saklanan umutlarý bulup koyarsýn önümüze. Gelmeyen baharlarýn müjdesini sunarsýn belleðimize. Kitaplarýmýzda senin aðýrlýðýný hep hissederiz. Sevgin ruhlarýmýzý esir edeli beri gerçek özgürlüðümüzü bulduk. Sana olan sevgimiz bulutlara deðecek kadar büyük ve görkemli… Duygularýmýzda, düþüncelerimizde, hayallerimizde, emellerimizde hep senin varlýðýnýn aðýrlýðýný hissediyoruz. Karlar altýnda kalan ümit çiçeklerini tazeleyen sensin. Bembeyaz kar yýðýnlarýndan çýkýp filizlenen kardelensin sen…

     Cumhuriyet sevdamýzdýr…
     Hayranlýk duygularýyla beslenen bakýþlarýmýz sana dönüktür. Karanlýklar üstüne doðan dolunaysýn sen. Kapkaranlýk gecelerde büyüyen en parlak yýldýzýmýz sensin. Kararsýz anlarýmýzda en isabetli kararýmýz, tek kýlavuzumuz, tek akýl hocamýzsýn. Yaralý bilinçlerde nasýrlaþan korkularýmýza perdesin. Seni kalemler yazmakta, þairler anlatmakta aciz kalýyor. Mutluluðun resmini çizmemi isteyen öðretmenime seni tasvir eden bir resim çiziyorum. Ýçimdeki mutluluðun kaynaðý sensin. Geleceðin çeþmesi senin pýnarlarýndan besleniyor. Mutlu yarýnlara giden yollarýn kavþaðýnda yollar seni iþaret ediyor. Ýçimdeki yangýnlarý senin tazyikli suyunla söndürüyorum. Yarým kalan baharlarý senin atmosferinde tamamlýyorum.

Cumhuriyet sevdamýzdýr…
Baktýðým bütün aynalarda senin siluetini seyrediyorum. Ýçtiðim bir bardak suya bile senin sevgin, güvenin ve doyumsuz hazzýn karýþmýþ... Dinlediðim bütün naðmeler beni sana götürüyor. Sözlüklerimiz senin þanlý adýný onurla taþýyor sayfalarýnda. Donuk bakýþlarýmýza can ve heyecan katan o bitimsiz Cumhuriyet coþkusudur. Gonca güllerimiz tarifsiz kokusunu senin güzelliðinden alýyor. Tavus kuþunun renk cümbüþünde, ak güvercinlerin özgürlüðe yol alan kanatlarýnda, balýklarýn parlak pullarýnda, aslanýn hýrçýn yelelerinde onurunu, eriþilmezliðini, doyumsuzluðunu, yenilmezliðini görüyorum. Çocuklar kadar saf ve günahsýzsýn. Yýldýzlar gibi yükseklerdesin. Iþýðýný esirgeme zifiri karanlýklarýmýzdan…

Cumhuriyet sevdamýzdýr…
     Ýçimizdeki buzlarý güneþinle, sýcaðýnla, kýzgýn nefesinle erittin. Sütlü kahvemizin köpüðünde, hararetli anlarýmýzda içtiðimiz suyun duruluðunda, buhranlý anlarýn ruh kasvetlerinin sükûna erdiði zaman dilimlerinde gölgenin aksini görüyorum. Beklemenin ateþten daha yakýcý olduðu hasret nöbetlerinde vuslatýn hazzýyla eþdeðersin sen. Senin gidiþin gönüllerin tarumar olmasý demek; senin susuþun baykuþlarýn konuþmasý demek, senin uyuman, canavarlarýn uyanýklýðý demek... Boþa gider mi bunca yýllýk emek?... Sen ki en büyük kazancýmýzsýn. Fukaralarýn bile gönül sofralarýný mamur eden, tattýkça çoðalan ve baktýkça güzelleþen emsalsiz bir nimetsin. Mahzunlaþan bakýþlarýmýz, þerefinle göðe deðiyor. Sen bizim sýrça köþklerimizin þerefli misafirisin. Aslýnda misafir deðil, ev sahibisin sen. Senin ömrünün azameti ve uzunluðu bizimkilere nazaran kýyas götürmez büyüklüktedir. Bizimkisi kelebeðin ömrü ölçeðindedir. Yansak da, mum ýþýðýnýn gönüllü pervanesiyiz. Bizler insanlýðýn yolunu aydýnlatan mübarek ateþinde yok olmaya razýyýz, yeter ki senin ýþýðýn hiç sönmesin.

Cumhuriyet sevdamýzdýr…
     Canýmýzda can gibisin cumhuriyet, damarlarýmýzda kan gibisin sen. Teneffüs ettiðimiz hava gibi, içtiðimiz su gibi, sol yanýmýzda taþýdýðýmýz yürek gibi paksýn, lüzumlusun. Soframýzýn baþ tacý ekmek gibi muhteremsin. Hakikat kavþaðýnda bütün yollarýn ucu sana çýkýyor. Mevsimler senin atmosferinde soluklanýyor. Dara düþtüðümüzde çalacaðýmýz tek kapý sensin. Sen ki Atatürk’ün býraktýðý en kýymetli emanetsin. Seni gönlümüzün en temiz köþesinde, gözlerimizin ferinde, bedenimizin terinde taþýyýp geleceðe aktaracaðýz.