Sesin sesime deðdiðinde;
Bir anlamý olmalý sesime deðen sesinin
Yüzüme vuran tebessümünde!
Yüzün düþünce içime,
Binlerce düþ içinde tek sana dalýþýmýn,
Karanlýk olsan da, vursan da kalýþýmýn,
Varolan kelimeler içinde binbir rengi tarifleyen dilimin,
Gözlerinin dilinde lâl kalýþýnýn bir anlamý...

Düþüyorsam ; uçurumsan!
Düþler içinde kalýyorsam,
...Ve yýldýrýmlar taþýyorsam...
Yalnýzken sana,
Yanýnda huzura kaldýrýyorsam kadehi,
Zehirsen de içiyorsam...
Alev alýyorsa gökyüzü,
Alevler içinde soluðuna koþuyorsam...
Göðsümde kaynýyorsa volkan,
Taþýyor da kýymýyorsa tenine,
Bir anlamý olmalý!

Ürperiyorsam;
Ýçimi titretiyorsa içime iþleyen sesin.
Yüzün yüzüme, hüznün hüznüme deðdiðinde Akþamdan kalma bir efkarla tutuþuyorsam,
Ve sarhoþluðum bir ýrmak misali akýyorsa ömrüme,
Akýyor da dinmiyorsa kuraklýðým...
Gülüþünden topluyorsam gökten düþen elmalarý,
Havva oluyorsam,
Utangaç, yarýçýplak ve yaralý...
Karanlýksan,
Yanýyorsan
Ve tutuþuyorsam özünde,
Olsun!
Kalýyorsam; Bir anlamý olmalý...