Öncelikle sana ne!? Hayýr sen burada yokken ben büyükmüþüm, küçükmüþüm sana ne! Ayrýca, büyürsem kafamý kýrsýnlar! 28 yýl oldu bu dünyada geçen zamanýn toplamý da elime ne geçti? Manyak manyak kariyerdir, evliliktir, ay evimiz olsunlar, yok arabayý deðiþtirelimlerle 28 yýl. Ne gerek var ki?

Büyüdükçe saçmaladýk mý? Küçükken temiz deðil miydi ki hayat? Kapýya gelen yavru kedi gibiydik. Heyecanlý, deli, gözü kara, sýcak, sevecen. Sonra tekmelerle, kýþttlarla, aman yapma, gitme, etme, olmazlarla büyüdük. Etrafa deli deli bakýyoruz, pek korkaðýz, pek güvenlik kaygýsýndayýz, o kedi ne þekerdi, mahvettiler hayvaný 1 haftada. ( Kaldý ki kedi en sevmediðim mahlukattýr.)

Büyüdüm de ne oldu, insanlarýn çocuklarýný öldürdüðünü, taciz ettiðini, kimsenin aslýnda dost olmadýðýný, aslýnda hiçbirimizin tatmin olmadýðýný, kadýnlarýn mutsuz olmaya mahkum olduðunu, erkeklerin kafalarýnýn hep karýþýk olduðunu, patronlarýn pis olduðunu, asla patron olamayacaðýmý çünkü çok yufka yürekli olduðumu, hayatta en sevdiðim meslekten sýkýldýðýmý, bu dünyaya çocuk getirmek istemediðimi, evliliði bir sürü þeyi gördüm.

Bu muydu üstüne büyümemi beklediðin dünya!? Sen büyü, bu da benim sana en büyük bed duam olsun.