Kaç defa ektik iyilik tohumlarýný ömür tarlasýna,
Kibir budalasý kuklalar koyduk, benlik aþýladýk her safhasýna.
Emaneti korumak için savaþmadýk bile hiç,
Her defasýnda yenildik hain nefsimize.

Hakka çaðýran ne varsa çevremizde ,gözlerimizi kapadýk.
Biz görmüyoruz, bizi de görmüyorlar sandýk.
Kendimizden habermiz yok, aslýmýz olamadýk,
Geçmiþ ümmetler gibi Allah'ýn dostlarýný yalanladýk.

Gel her defasýnda yenik düþsende haline,
Kapanýr mý be! maðrur olma sen nefsine,
Tövbe denilen rahmet denizine,
Allah aþký ile dol, bitmeyen bir ümitle koþ,
Yaradan ne güzel, Yaradan ne yüce.

Rüyada gördüm gel diyordun bana
Kim tutacak dedimde elimi, sen fýrladýn ayaða
Ah be gavs'ým layýkmýyým ki ben buna
Muhammede(s.a.v) götür beni
Bir nebze de olsa kul olayým alemlerin rabbi mevlaya.