Bismillahirrahmanirrahim

Nasýl da gülmüþlerdi sana gülüþleri onlara aðlýyorken
Hendek svaþý kazýlýrken siperler, dur dedi bir engel
Koca bir kaya, kýramadý aç, susuz ,güçsüz bedenler
Sana vardýlar efendim sen vurdukça kayaya, gayb' dan haberler

Konstantiniye dedin, Ýstanbul fethedilecek
O ne güzel komutandýr o ne güzel asker
Müþrikler lanetlendiler, sana kýs kýs gülerlerken
Sen daha burada, azýnlýkta iken bizansý mý !
Bilemediler efendim seni; seni yaradan ne güzel

Þimdi 14 c.ahir 1428 biz istanbulda öksüz
Medinen bize uzak biz kendimize
Sev demeseydi rabbim gönlümüze
Nasýl severdik seni, sen bizi sokmasýydýn gönlüne

Adýyaman, kahta, menzile vardým; efendim sen ordaydýn
Utandým huzurunda ben sana günahlarla vardým
Baksaydým ne olurdu o nurlu yüzüne doya doya
Olmadý; aðýrlýðý sardý benliðimi, ruhum bu kadarýný tartmadý

Sanki rabbim temizleyince yüreðimi bir koku sardý heryeri
Güllerin adý bile geçmediði gül kokun vardý efendim
Derken kýlýndý namazlar dualar edildi sen dönünce bize yönünü
Anladým ki seni bizden çok sevenler vardý adýmýz bile anýlmazdý

Ellerin yumuþacýktý ellerin penbe tenli nurlu yüzün
Gözyaþlarým sel oldu gözlerime nurlar doldu
Hizmet dediler her defasýnda sanki melekler hep burdaydýlar
Sofiler meleklerden de güzel melekler sofilerle güzel

Bir gece geldin efendim teþrif buyurdun
Rüyalar hiç bu kadar güzel olmamýþtý korkmamýþtým
O günden beri seni anýyor seni soruyor huzur bulmuyor
Dolmuyor efendim görmeye gelmesem tutmasam ellerini boþluðun dolmuyor.