O cemal

alevleri yataðýndan söküp alan susuz þehrin çehresi
bir gömüden ansýzýn pýrlanta edasýyla sarkýverdi boþluða
geliyordun ya aðýr aðýr þeref ve izzet de peþinsýra
aþkýn çalýnan heykeli Sen heybet daðlarýný yürütürken
eyy Can
o gözler o cemal
meðer meðer
ipek nehirlerin medcezirinde yandý her seher
ve soygunlar saklý kaldýlar





O celal

Ve durdurak bilmeyen dua dilinde
kehribar hüzünler ah’larýný býraktýlar suya
Elif’im sen bir mýh gibi çakýldýn ya ruhuma
Ve otaðýmda gezinen aðrýlý tutkuya
nun gibi kývrýldý hayallerim,
mim gibi çelimsizdim
bir býraksan sarýlsam ayaklarýna
ahh ellerim kilitlendi kaldý kör boþluðuna
eyy Can
baðlarýna asma kilit vurulmuþ
bu kuraklarda cayýr cayýr salgýnlar





O hilal

ki cilveleri hiç susmadý hiç durmadý hiç yorulmadý
hüzne saplý gibi kaçýncý sefer sürüyordu bu çorak topraðý
gönül dalgalarý elinde þahlanmasaydý
Mesafeler ardýndan gizini sayýklamasaydý
zümrüt kirpiðe asýlý kalmazdý titrek bakýþým
ahh bir baksan geçerdim karþý yakaya
derin bir yokoluþtan eðilip kalkardým
eyy Can
asmalarý kýrdý geçirdi bu talan




O kemal

Yusuf’u yirmi gümüþe sattý köle diye
deli bir rüzgar oldum Süleyman’ýn emrinde
Zebur’u Davud’dan dinleyen kuþ ben idim
karþýnda Tur-i Sina sen de Musa mý idin
belki Osman’ýn hayasýndan bir lahza
yaslanýþtý belki Eyyüb’ün sabýr taþýna
semada seni duyan sözler semada
Hu’nun sýrrýný söküveren bir nakýþ
Ýsa doðmuþ gibi kucaðýnda þahlanmýþ
eyy Canan
az daha ölüm telef olacak aþkýndan
ve bu asmalarda hala kapkara yangýn
bu baðlarda kaldý günüm gecem yarýným