Bir zamanlýk mýdýr aþklar? Ýnsan sadece bir zaman için mi aþýk olur karþýsýndakine? Yoksa aþk her zaman þekil mi deðiþtirir? Ya da aþk aslýnda bir yanýlsama mýdýr? Bu sorularýn cevaplarýný hayatýmýz boyunca ararýz. Baþladýðýmýz her yeni iliþkide bu sefer doðru yerdeyim diye düþünürüz. Her yeni iliþkide hayatýmýz boyunca en çok onu sevmiþiz daha fazla kimseyi sevemezmiþiz gibi gelir. En fazla sevilen en son sevilen midir? Yoksa en yenisi o olduðu için mi böyle hissederiz?
Bir süre kapýdan hep onun tekrar gireceðini düþündüm. Biliyordum gitmiþti ama inanmak istemiyordum bir zaman gerçeklerden kaçtým kendimi gitmediðine inandýrdým geri döneceðinden emindim ama bir gün gerçekle yüzleþtim. Gelmeyecekti… gitmiþti ve ben onsuz ama onun anýlarýyla kalakalmýþtým. En çok onu seviyordum her þeyden çok ona baðlýydým , ona aslýnda baðýmlýydým . Sanki hayat o hayatýma girdiði gün baþlamýþtý, o gidince de durmuþtu. O hayatýmýn anlamý olmuþtu. Ve o gidince hayatým anlamýný yitirmiþti. Yolda yürürken ,ders çalýþýrken ,biri bana bir þey anlatýrken hep onu düþünüyordum . Sebep arýyordum kendime, neden gittiðine . Acaba diyordum ,beni hiç sevmedi mi? Ya da beni baþta sevmiþti ama sonra ben deðiþmiþtim ve gitmiþti. Ne zaman bunu düþünsem acýtýyordum canýmý ;suçlu sensin diyordum kendime, sen sebep oldun, onun sevdiði gibi kalamadýn. Bir süre kendime kýzýyordum sonra dayanamayýp yine ona kýzmaya baþlýyordum. Bana niye bunu yaptýðýnýn sebebini bulamadýkça ona daha çok öfkeleniyordum. Sonra birden öfkem geçiyordu, kýzmýyordum artýk. Anlamaya çalýþýyordum onu,anlamasam da seviyordum iþte ,ötesi yoktu. Biliyordum bazen gitmek gerekiyordu, kaldýðýnda daha çok acý çekebileceðin bir yaþam vaat ediyorsa hayat, çekip gitmek gerekiyordu. Ama hep merak ediyoruz ya kalsa nasýl olurdu diye hep de ayný cevap çok mutlu olurduk, diyorum. Aslýnda belki de mutlu olamayacaðýz, belki de ondan nefret edeceðim ama o gitti ve bence yarým kaldý ya yaþananlar hep iyi olacakmýþ gibi geliyor .Biz sanki mükemmel bir çift olacaktýk kalsaydý; ama gitti ve olamadýk ,gitti ve yarým kaldý, gitti ve ben bittim. Geri gelse acaba kaldýðýmýz yerden devam edebilir miyiz sorusu da aklýmda , hayýr edemeyiz biliyorum. Çünkü ben o gidince çok deðiþtim. O gidince ona giydirdiðim gömleðin aslýnda onun olmadýðýný anladým. Çünkü ben ona aþýk deðilmiþim, aslýnda ona giydirdiðim gömleðe aþýkmýþým. Belki de gömlek ona ait ama ben kendimi buna inandýrmak istiyorum. Belki de gömlek diye bir þey yok. Ben tam anlamýyla o adama aþýðým ve kendimi acý çekmemek için buna inandýrmak istiyorum. Bilmiyorum, hangisi daha gerçek hangisi daha doðru bunu þu an seçemiyorum. Aslýnda gitmeden önce þaþýrtmýþtý beni . Tanýdýðýmý sandýðým,sevdiðim adamýn belki kendine göre çok büyük bir olay karþýsýnda zayýf bir insanýn verebileceði tepkiyi vermesi ,beni üzmüþtü. Çünkü o benim kahramanýmdý ve her þeyi yapabilirdi. Zor olan þeyler ona zor deðildi, o baþarýrdý, o üstesinden gelirdi ve pes etmezdi. Ama etmiþti iþte, kendini akýþa býrakmaya karar vermiþti ve bunu yalnýz yapmak istiyordu. Oysaki ben onunla gitmeye hazýrdým neden beni de götürmeyi düþünmemiþti? Neden bu kadar bencilce sýkýntýsýný yaþamaya karar vermiþti? Belki de beni de suçluyordu hayatýnda olanlarla ilgili ama insan ne yaparsa yapsýn kendi yapmaz mý? Bunun için çevredekilere kýzmak yanlýþ deðil mi? Acýsýný bile tek baþýna yaþamaya karar veren bu adam, neden kararlarýný alýrken kendi eliyle yaptýðý þeylerden baþkalarýný sorumlu tutarak içini rahatlatma yolunu seçiyordu. Neden kötü þeyleri baþkalarý yaptýrýr da iyileri hep biz yaparýz? Þu an sorular beynime hücum ediyor, onlarý durduramýyorum. Ama bir gün sorularýn savaþý duracak eminim ve ben artýk onu unutmaya baþlayacaðým artýk annem aradýðýnda belki o arýyordur diye telefonum meþgul olmamalýyý düþünmeyeceðim. Arkadaþlarýmla konuþurken birden onunla ilgili bir þey söylemeyeceðim. Hüzünlerimi acýlarýmý hayatýn havuzuna atacaðým ve hayat onlarý yavaþça dibine gömecek biliyorum …Bir süre her þarký bana onu hatýrlatacak; ama bir süre sonra bu da bitecek . þarkýlarý anlamýný düþünmeden dinlemeye baþlayacaðým . Sonra bir gün bir baþka adam gelecek ve ben yeniden seveceðim. Ama acaba hep onun izlerini taþýyacak mý hayatým? Yoksa þimdi bu kadar sevdiðime inandýðým adamdan geriye hiçbir þey kalmayacak mý? Bunu bilmiyorum. Ama anlayacaðým yeni biri girdiðinde hayatýma. Bu sorduðum sorularýn cevaplarýný tek tek vereceðim. En çok sevilen en son sevilen mi sorusunun cevabýný gönül rahatlýðýyla yanýtlayacaðým hem de þüphe duymadan belki de yanýlgýya düþeceðim yine bu seferki gibi kim bilir. Ama þu an cevabým sadece cevapsýzlýðým.